Krystyna Grzybowska
Media emanują ideologią, którą jest życie nad stan i nowe porządki, czyli cholerny bałagan. Można więc kraść, prać brudne pieniądze, prostytuować się i wyrzucać swoje niechciane dzieci na śmietnik, bo życie jest skomplikowane i złożone.
Mogłoby się zdawać, że żyjemy w uporządkowanym świecie, bo dzięki postępowi technicznemu i cyfryzacji łatwiej i sprawniej wiedzie się każdemu obywatelowi.
Eliminacja
Jesteśmy wyposażeni w samochody, a te dowożą do pracy, na zakupy i do rozrywki. Mamy komputery, a z nich dowiadujemy się, co się dzieje na świecie, a nawet w kosmosie, mamy też zdobycze chemii i fizyki, a dzięki nim wiemy, jak pielęgnować i niemowlęta, i staruszków oraz jak poprawiać sobie samopoczucie...
Chwilami ogarnia mnie strach przed cynizmem i wyrachowaniem małolatów, jeszcze dzieci, a już staruszków. Oblatanych w pornografii i w konsumpcji, żyjących na moralnym śmietniku, jakim jest dziś świat technicznej cywilizacji zachodniej.
W tamtych czasach, czasach normalnych ludzi, dzieci wprawdzie chodziły do szkoły „pod górkę”, ale szły bezpiecznie. Nieraz kilka kilometrów, w mróz i upał, ale beztrosko. W zimie wracały do domu po ciemku i nic im nie groziło. Było biednie, niewygodnie i brakowało zabawek. Dzieciaków z miast i wsi nie musieli odprowadzać do szkoły rodzice, w strachu, że porwie je i zgwałci jakiś pedofil. O pedofilach, homoseksualistach i lesbijkach nikt nie słyszał.
Oczywiście, nie było...
Dyktująca obywatelom wiarę w powierzchowność i brak treści w życiu poprawność polityczna zbiera dziś swoje żniwo. Bezstresowe wychowanie dziecka, karanie za klapsa lub odbieranie dzieci rodzicom, którzy nie spełniają oczekiwań wychowawczych elit rządzących dziś Zachodem, a przede wszystkim ideologów lewactwa, rozkwitło i niszczy więzi międzyludzkie.
W Republice Federalnej Niemiec przeprowadzono ostatnio badania wśród dzieci na temat ich życiowych preferencji. Otóż okazało się, że są one mądrzejsze i wrażliwsze od swoich rodziców i że konsumpcja to nie wszystko, a właściwie o wiele za mało, żeby czuły się szczęśliwe. Niemieckie dzieci ponad gadżety i zabawki przedkładają życie rodzinne i posiadanie przyjaciół. Chłopcy wolą zajęcia sportowe od ślęczenia przy komputerze, a dziewczynki...
Dziś prawdziwej Warszawy już nie ma,
bo nie jest ani nowoczesna, ani tradycyjna.
Jest nijaka i razi ubóstwem architektury,
którego symbolem jest Stadion Narodowy.
Obrazek przedwojennej Warszawy niczym z pełnych uroku felietonów „Wiecha”
Pewien taksówkarz opowiedział mi – wielce wzburzony – o rozmowie, jaką prowadził z pasażerką. Była to młoda, modnie ubrana blondynka, właśnie podążała na ważne spotkanie z klientem swojej firmy i bardzo się spieszyła. W pewnym momencie, kiedy wjechali na Most Poniatowskiego zapytała: – Panie, a co to za rzeka? Codziennie jeżdżę tą trasą i zachodzę w głowę, jak ona się nazywa. Bo wie pan, ja jestem ze Śląska i nie znam tego miasta. Ale jest fajne i wielkie, nie to co moje miasteczko....
Na świecie zapanuje monotonna harmonia ciał i umysłów, mózgi będą przystosowane do łażenia po drzewach głupoty, samozachwytu i bezsensu. I będzie fajnie, a o to przecież chodzi głosicielom idei zniewolenia człowieka.
Czego brak polskiemu dziecku, nastolatkowi i dorosłemu Polakowi? Rozrywki. Polak współczesny od urodzenia do niemal starości nudzi się niepomiernie i poszukuje jakiegoś ekscytującego i rozładowującego nudę zajęcia.
Nudne życie leminga
Siedzi taki na ten przykład leming przed komputerem i wykonuje w nim zadania nałożone przez pracodawcę. W międzyczasie mejluje na jakiś portal społecznościowy, przy okazji odbierając SMS-y od znajomych. Jak już skończy klikanie, wstaje z krzesła i udaje się do śmieciowego Mc’Donald’sa na zasłużony...
Pages
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- …
- następna ›
- ostatnia »