Małgorzata Matuszak
Porządek prawny to zbiór generalnych norm i zasad rządzących życiem społecznym, ustanowionych lub uznanych przez pracodawcę, a także ich następstw logicznych i interpretacyjnych. Prawo określając, jak podmiot prawa ma obowiązek się zachowywać, a jak postępować nie powinien, związane jest integralnie z państwem, które zabezpiecza jego przestrzeganie. Podporządkowanie się instancji prawa stanowionego nie jest więc uzależnione od wolnej woli obywatela, państwo zaś, przy pomocy odpowiedniego organu, władne jest zmusić do jego respektowania.
Termin „prawo” posiada wiele znaczeń. Zgodnie z podstawowym podziałem wyróżnić możemy prawo przedmiotowe i podmiotowe. Pierwsze stanowi ogół wyrażonych, ustanowionych i opublikowanych przez organy państwa norm, które tworzą system prawa lub jego ściśle...
Pierwsze wzmianki o tym, że narodziny są czymś złym, pojawiły się już w starożytnej Grecji. Później chociażby u manichejczyków w III wieku naszej ery, a w XIX wieku temat ten dogłębniej podjął Artur Shoppenhauer. W XX wieku został zaś ukuty termin „antynatalizm”. To zaś, co się pod nim kryje, zaczyna zdobywać coraz więcej zwolenników.
„Nie urodzić się wcale i nigdy słonecznego nie oglądać blasku, oto rzecz dla człowieka najlepsza” albo „po urodzeniu jak najśpieszniej przekroczyć bramę Hadesu” – pisał Teognis. Chór w „Edypie” Sofoklesa powtarza zaś: „Nie ma drogi dla śmiertelnych, by uniknąć nieszczęścia losu – nie urodzić się, człowieku, to najwyższe, największe słowo. A jeśliś ujrzał światło dzienne, to najlepszą rzeczą wrócić tam, skąd przyszedłeś”.
Niemoralność prokreacji...
Różne możemy mieć cele – krótkoterminowe i długoterminowe, potencjalne i aktualne, ogólne, pośrednie i szczegółowe. Cel, w perspektywie etyki, to stan, do jakiego chcemy doprowadzić, realizując dane działanie. To kres świadomego działania, który postrzegany być może w dwu aspektach: w sensie przedmiotowym, jako przedmiot bądź skutek zamierzonego działania, i w sensie podmiotowym, jako racja, powód lub motyw działania. Celowo działać może pojedynczy człowiek, a także grupa osób – organizacja, grupa społeczna czy też całe społeczeństwo.
Dążenie do celu nie istnieje jedynie jako świadomy wybór celów i ich chcenie. Bowiem chcemy czegoś tylko dlatego, że odczuwamy pierwotne bycie ku temu. Bez tego poczucia świat wokół byłby dla nas obojętny i nie mielibyśmy powodów, by chcieć tej właśnie, a...
Wszelakie ruchy LGBT i propagowanie mniejszości seksualnych spowodowało nasilenie promocji różnego rodzaju seksualnych doświadczeń, naturalnych być może dla pewnych środowisk, nieakceptowalnych jednak jako standardowe dla ogółu społeczeństwa.
Coraz częściej w filmach i serialach zobaczyć możemy homoseksualnych bohaterów. Wielu producentów przyjęło to wręcz za obowiązkową normę. Wszystko to ponoć po to, by otworzyć oczy widzom, którzy dopiero zapoznają się z tym, co nieheteronormatywne i często zupełnie nieznane.
Lansowanie na ekranie
Trudno nie oprzeć się wrażeniu, że działania te są wymuszone i skierowane na to, byśmy uznali, że lawirowanie pomiędzy różnymi orientacjami seksualnymi jest czymś normalnym. Dzieje się tak przede wszystkim w serialach proponowanych przez serwisy...
Umiarkowanie przedstawiane jest alegorycznie jako kobieta rozcieńczająca wino wodą czy też mieszająca gorącą wodę z zimną, szukająca zatem właściwej proporcji składników znajdujących się w dwóch naczyniach, by nadać mieszaninie odpowiednią miarę. Tym jest bowiem umiarkowanie – poczuciem i nadawaniem właściwej miary, tak by czegoś nie było równocześnie „za dużo” i „za mało”. Jest jedną z cnót kardynalnych, czyli „jednym z czterech zawiasów, na których kołysze się brama życia”, jak nazwał umiar katolicki filozof Josef Pieper.
O cnocie umiarkowania mówili już filozofowie starożytni, nazywając człowieka umiarkowanego panem samego siebie. Sokrates umiarkowanie uważał za fundament każdej cnoty, Platon uznawał za cnotę pożądliwej części duszy, dla Arystotelesa zaś stało się...
Pages
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- …
- następna ›
- ostatnia »