POWRÓT HRABIEGO HENRYKA
Powieść-traktat
W taki właśnie sposób można odczytać wznowioną po 12 latach powieść Rafała A. Ziemkiewicza. Wystarczy przytoczyć choćby taki fragment, charakteryzujący „historyczne” tło całej...
Kultura
-
CZTERY I JESZCZE PÓŁ TWARZY IDOLA
Zabezpieczenia zawiodły 1. Autor do perfekcji opanował sztukę podziękowań. Najtłustsze otrzymała oczywiście Anna Bikont. Domosławski uznał ją za Ducha, który natchnął go arcydziełem. Nie napisał...
Fakty i mity
Oczywiście muszą istnieć grupy zainteresowane trwałością mitu i niedopuszczające do jego demaskacji. Czasem czynią to w sposób genialny. Pewne pojęcia stają się pewnikami, a z pewnikami się nie...
Moje dwie mamy i dawca spermy
Przecież nie o arcydzieło chodziło Cóż to za obrazek, który zasłużył na tak wysokie oceny po obu stronach Atlantyku? Zaczyna się jak klasyczna komedia rodzinna: przy stole siedzą dwie panie –...
The show must go on
Porównując przemysł rozrywkowy w Polsce i w Stanach Zjednoczonych można by doszukać się wielu podobieństw. Przyczyna jest prozaiczna. Największe koncerny medialne oraz ich personel kopiują...
Pochwała rzetelności
Sztuka... robienia pieniędzy Można tu ignorancję zakamuflować tupetem, a z braku umiejętności i talentu uczynić cnotę artystyczną. Wydaje się, że rynek sztuki jest twardym kryterium. Ale właśnie...
Z nocnej szafki proza polska 2008
Aliści moja lustracja szafki dziennej nie będzie litanią narzekań ani kolekcją recenzji z dzieł nienapisanych. Coś się bowiem zmienia. Środowiskowe zmowy pękają, a kiedy pęka jedno tabu,...
Sezon 2008 w rezerwacie
Obrazoburcy Zacznijmy od Gdyni 2008. Festiwal, w opinii środowiska przełomowy, został jakoby zepsuty fatalnym werdyktem. Nieprawda. „Mała Moskwa” Waldemara Krzystka, melodramat i kino...
Poeta i bogini securitas
Kultura i agentura. Walka o pamięć W stosunku do PRL działacze (także poeci) przyjmowali postawę dwojaką: totalnej negacji albo gry. Zwolennicy pierwszej, np. Jerzy Giedroyć, uważali za naganną...
Z nocnej szafki
„Szyfru Marii Magdaleny” Jima Hougana nie sposób oceniać w oderwaniu od „Kodu Leonarda da Vinci”, można nawet zaryzykować twierdzenie, że Dan Brown w swojej, o trzy lata późniejszej, książce,...
Z nocnej szafki
Jean-Christophe Grangé – chyba najlepszy pisarz sensacyjny we Francji (jego sławę utrwaliły filmy „Purpurowe rzeki” i „Imperium Wilków” z Jeanem Reno w roli głównej) – w „Przysiędze otchłani”...
1612 kłopotów z filmem historycznym
Piękna husaria w filmie „Rok 1612” Ty mnie nie rusz! Były i plusy takiej sytuacji. Nie mieliśmy wzajemnej szarpaniny, nie do pomyślenia było – nie moje sformułowania, ale poręczne – kino...
Z nocnej szafki
Tytuł „Kodeks kartagiński” brzmi prawie tak dobrze, jak „Sokół Maltański”, a Jim Nisbet z pewnością zna twórczość klasyków gatunku – Hammetta i Chandlera, próbując im dorównać. A nawet przewyższyć...
Piękny stary Herbert
Gorycz Prometeusza Dlaczego tekst poświęcony staremu tytanowi, który dał ludzkości ogień, można nazwać najbardziej dramatycznym? Bo jest w nim mowa o „niezgodzie na świat”. Nie ma chyba...
Funkcjonariusz jako przedmiot estetycznie brzydki
O poecie i o „paniach śledczych” We wspomnianej rozmowie nie wracano już do Herberta, natomiast jakiś czas później, na krótko przed śmiercią, Grudziński opublikował na łamach „Życia” sprostowanie...
Z nocnej szafki
Ale jak się okazuje, eksploatując temat seryjnych morderców, można nawet być odkrywczym. Dowodzi tego twórczość Angielki Val McDermid, twórczyni postaci doktora Tony’ego Hilla, zajmującego się...
Dzieci Duchy
Zwycięstwo mądrości i człowieczeństwa Chronologicznie trzeba rozpocząć od polsko-niemieckiej produkcji „Ono” Małgorzaty Szumowskiej z 2004 r. Film opowiada o młodej dziewczynie i jej niechcianej...
Z nocnej szafki
Ciekawszymi, choć niewykorzystanymi pomysłami, są chronofonia (możliwość odsłuchiwania przeszłości, np. tekstów Chrystusa na krzyżu) i chronowizja (oglądanie obrazóq z minionych czasów), nad...
Z nocnej szafki
Mimo że autor „Ślepca z Sewilli”, Robert Wilson, jest laureatem najwyższej brytyjskiej nagrody w dziedzinie powieści kryminalnej – „Złotego Sztyletu” – jego dzieło wywołało we mnie mieszane...
Teofila, primo voto Wyspiańska
Wspólny dom – wspólny grób Wyspiański był dziwny. Można się było nawet zachwycać tym, że uganiał się po podkrakowskich łąkach, rysując mlecze i malując je na ścianach kościoła. Że się przy tym...Pages