Katechizm inteligenta
Nikogo nie trzeba przekonywać, że tolerancja jest wartością niezwykle cenną i pożądaną. Że jej brak przyczynił się do ogromu zła, którego doświadczyli i wciąż doświadczają ludzie. Niestety wypaczyliśmy dziś jej sens, nowe rozumienie pojęcia tolerancji wyparło zaś jej pierwotne znaczenie. Tolerancja stała się obowiązkowa. Modna. Przeradzając się w przymus akceptacji dla danego zjawiska czy grupy ludzi, wymuszony wręcz prawem szacunek do tego, co uważamy za obce i niezrozumiałe, została doprowadzona do absurdu i odarta z treści. Przeoczamy również fakt, że nadmierna tolerancja wobec niektórych osób, postaw, zachowań jest równie niebezpieczna jak jej brak. Pamiętamy o tym, że totalna nietolerancja prowadzi do totalitaryzmu, ale zapominamy o tym, że...
To uczucie występujące powszechnie. Nikt z nas nie jest całkowicie wolny od zazdrości, jest ona naszą towarzyszką życia, nieodzowną, przejawiającą się w wielu formach i w różnych sytuacjach. Problem polega na tym, by – jak to zwykle z doświadczanymi uczuciami bywa – umieć sobie z zazdrością radzić, nie dać się jej napędzać, by przekuwać ją w siłę do pozytywnego działania, do motywacji do twórczych działań. Chodzi wszak bynajmniej nie o to, by wcale jej nie było, ale żebyśmy to my panowali nad nią, a nie ona nad nami.
Różne może być jej natężenie. W skrajnych przypadkach staje się jak ogień trawiący wszystko, co spotka na swej drodze. Wiliam Szekspir nazwał ją „zielonookim potworem”. „Zazdrość nie pyta o powód; bo nie o...
Dzieje muzyki zdominowane były przez wieki przez dwa do niej podejścia: pierwsze, wywodzące się od Arystofanesa z Tarentu, eksponowało głównie zmysłowe i przyjemnościowe jej ujmowanie, do którego dołączyło później postrzeganie muzyki jako sztuki naśladowania ludzkich uczuć; drugie zaś, ujęcie pitagorejskie, poszukiwało w muzyce liczbowych proporcji, przez które wyrażają się zasady całej rzeczywistości. Pitagorejczycy twierdzili, że świat został stworzony z chaosu przez dźwięk i harmonię, według muzycznych proporcji, które możemy odczytać, samej muzyki kosmosu usłyszeć jednak nie możemy z racji ułomności naszych uszu, niedostosowanych do jej doskonałości i wzniosłości. Rozwinęli także teorię etosu podkreślającego ścisły związek między muzyką a ludzką...
Ze względu na tytuł i funkcję, katedra to główny kościół diecezji – kościół biskupa diecezjalnego, w którym znajduje się jego tron. Od tego tronu, ozdobnego siedziska umieszczonego na podwyższeniu, symbolu pozycji biskupa, który zasiadał na nim podczas odprawiania nabożeństw, pochodzi też nazwa „katedra”, w języku greckim („kathedra”) oznaczająca właśnie „krzesło, fotel”. Z czasem nazwa tronu tego, kto zwraca się do wiernych i kto naucza, zaczęła oznaczać miejsce, gdzie się to się odbywa – kościół biskupa, katedrę. Termin ten rozpowszechnił się w X wieku, wcześniej względem kościoła biskupiego stosowano określenia „ecclesia matrix” i „ecclesia mater”.
W gotyckiej katedrze nie naucza jednak jedynie biskup. Naucza ona sama, całą sobą, stając się „...
Grzeszyć możemy „myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem”, popełnić grzech lekki (powszedni) albo ciężki (śmiertelny). Wśród tych śmiertelnych teologia moralna, opierając się na Biblii, wyróżnia cztery naruszające w szczególny sposób porządek społeczny, których wołanie dociera przed oblicze samego Boga – grzechy wołające o pomstę do nieba. Możemy zgrzeszyć przeciw Duchowi Świętemu, przed czym szczególnie ostrzegał Pan Jezus. Możemy również mówić o grzechach zewnętrznych, popełnianych w wyniku aktu woli skierowanego ku światu zewnętrznemu, i tych wewnętrznych, pozostających we wnętrzu człowieka. Możemy też nie popełnić zła wprost, lecz współdziałać z kimś, czyli popełnić grzech cudzy. Istnieje wiele grzechów, wiele sposobów ich katalogowania i podziału...