OJCOWIE LEWACKIEJ KONTRKULTURY

Filozofia podejrzeń To teorie kwestionujące („odkłamujące”, „demistyfikujące”) etyczne zręby społeczeństw zachodnich. Już u Rousseau, Woltera i innych encyklopedystów zastępuje się chrześcijańskie prawo naturalne jego zlaicyzowaną wersją, która w słowa została ubrana w „Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela” (1789 r.). Nie przypadkiem dziś używa się określenia „human rights”, prawa człowieka. Tłumaczenie to nie jest adekwatne. „Rights” nie znaczy „prawa” (ang. laws), lecz „uprawnienia”, przez co kładzie się nacisk na roszczeniowe postawy „człowieka i obywatela”. Sprzyja temu zdeformowana (względem klasycznego ujęcia Adama Smitha) postać współczesnego liberalizmu, który jednoznacznie przedkłada egoizm jednostek ponad interes i dobro wspólne narodów. Postsmithowski kapitalizm fragmentuje społeczeństwa, przekształcając je w amorficzny tłum jednostek. Takim postnarodem łatwo jest manipulować. Sprzyja temu „filozofia podejrzeń”, która w każdym stabilnym elemencie życia społecznego dopatruje się „stereotypów”, „tabu” czy „patriarchalnych przesądów”. Kontrkultura i politpoprawność to tendencje do eliminacji „represyjnej” kultury tradycjonalizmu i zastąpienia prymitywnych jakoby i autorytarnych systemów mentalności zbiorowej przez nieograniczoną wolność, tolerancję i uprawnienia jednostek. Grunt pod realizację tego projektu przygotowali w dobie nowożytnej Marks, Nietzsche i Freud.Teoretyczne filary „Komunizm zaczyna się wraz z ateizmem” – Karol