Antoni Rybczyński
W czasach zimnej wojny Związek Sowiecki tradycyjnie popierał świat arabski w kolejnych wojnach z Izraelem. Przez większość tego okresu Moskwa nie utrzymywała nawet stosunków dyplomatycznych z Tel Awiwem, zaś syjonizm był uważany za jeden z najcięższych grzechów w bloku wschodnim. Sowieci wstydzili się katastrofalnego błędu, jakim okazało się ich poparcie dla powstania państwa żydowskiego.
„Nasz naród kocha Związek Sowiecki i ufa Związkowi Sowieckiemu, który nas wspierał i nigdy nie zawiódł. Z naszej strony przysięgamy nigdy nie zawieść Związku Sowieckiego i poświęcimy całą naszą energię na wzmacnianie przyjaźni i nienaruszalnego sojuszu z naszym wielkim przyjacielem i obrońcą ludzkości – Związkiem Sowieckim”.
Dr Mosze...
„Jeśli obecny reżim poczuje realne zagrożenie dla swego istnienia, bez szczególnego wahania sięgnie po siłę” – pisze w rocznicę puczu sierpniowego Dmitrij Trawin, ekonomista, profesor Uniwersytetu Europejskiego w Sankt Petersburgu. Opinia została opublikowana na stronie internetowej agencji informacyjnej Rosbalt 19 sierpnia 2018 r.
Mogłoby się wydawać, że pucz sierpniowy 1991 roku przeszedł już dawno do historii. Jednak niektóre problemy rządów putinowskich każą przypomnieć specyfikę rządów Michaiła Gorbaczowa, które zakończyły się próbą przewrotu państwowego. Siłowicy tamtej epoki na pewno rozumieli, że Gorbaczow w przypadku zakończonego powodzeniem wprowadzenia stanu wyjątkowego będzie musiał rządzić krajem za pomocą metod siłowych – inaczej skazałby się na polityczny niebyt....
Studencki bunt w Paryżu w maju 1968 roku do dziś pozostaje zaskakująco słabo przeanalizowanym i wyjaśnionym zjawiskiem. Szczególnie interesująca jest rola, jaką w tamtych wydarzeniach odegrali Sowieci. Długoletnia aktywność propagandowa i dezinformacyjna KGB przygotowała grunt pod rewoltę, zaś w decydującym momencie Moskwa mogła wykorzystać francuską partię komunistyczną. A jednak tego nie zrobiła. Dlaczego? W największym skrócie: geopolityka wzięła górę nad ideologią. A wszystko zaczęło się dziesięć lat wcześniej…
Nikołaj Mironow był ambitnym działaczem z Leningradu. Stojąc na czele lokalnego KGB, uważnie przestudiował sprawę słynnej operacji TRUST. Korzystając z dobrej znajomości z Leonidem Breżniewem, w 1958 roku...
„Obecnie, podczas jego czwartej kadencji prezydenckiej, Władimir Putin stoi w obliczu problemu sukcesji: konstytucja zabrania mu startować jeszcze raz w 2024 roku. Mając niewiele prostych opcji do dyspozycji, Putin może wybrać kompromis: przekazać część prezydenckich uprawnień premierowi, zwiększyć rolę partii rządzącej i wprowadzić drugi ośrodek władzy wykonawczej” – pisze rosyjski analityk Kiryłł Rogow. Tekst zamieścił na swojej stronie 28 maja think tank Carnegie Moscow Center.
Wraz z wkroczeniem Władimira Putina w czwartą kadencję prezydencką, staje się oczywiste, że rosyjski przywódca będzie miał problem z sukcesją: ograniczenie [do dwóch – przyp. red.] liczby kadencji z rzędu zabrania mu startu jeszcze raz w wyborach w 2024 r. Ten...
Październik 2006 roku, Moskwa. Władimir Putin gości premiera Izraela Ehuda Olmerta. Akurat wtedy głośno jest o oskarżeniu prezydenta Mosze Kacawa o molestowanie seksualne kobiet. Jakby przypadkiem, mimochodem, Putin rzuca do Olmerta „żarcik”: „Przekażcie pozdrowienia swojemu prezydentowi! Okazał się bardzo silnym mężczyzną! Dziesięć kobiet zgwałcił! Nigdy bym się po nim tego nie spodziewał! Wszystkich nas zadziwił! Wszyscy mu zazdrościmy!”.
Akurat sam Putin bardzo starannie ukrywa seksualną część swego życia, ale seks, romanse i inne erotyczne przygody są nieodłączną częścią polityki. Słabość do kobiet (i nie tylko) nie dzieli polityków na prawicowców i lewicowców. Równie rozwiązły bywa zadeklarowany konserwatysta, jak i liberał. Niektórym mężom stanu złamało to karierę, inni się...
Pages
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- …
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- następna ›
- ostatnia »