Miłość nieprzyjaciół

Skąd niechęć niektórych duchownych wobec lustracji w Kościele? Czasem wspomina się o lustracji przedstawicieli zawodów zaufania publicznego: dziennikarzy, wykładowców, adwokatów i właśnie duchownych. Wydaje mi się, że niechęć wśród księży pojawia się, gdy przyjmuje się, że duchowieństwo miałoby być pierwszą grupą społeczną w ten sposób lustrowaną, zaś przedstawiciele innych zawodów zaufania społecznego mieliby być „chwilowo” pominięci. A może jest tak, że część duchowieństwa jest niechętna lustracji w Kościele, bo obawia się jej wyników? Pojedynczy księża, którzy współpracowali z SB, mogą się tego obawiać. Natomiast jeśli chodzi o hierarchię – na pewno największą rolę odgrywa troska o Kościół. Prowokowanie konfliktów wewnątrz Kościoła może być nieodpowiedzialne. Biskupi, jeśli dobrze rozumiem ich wypowiedzi, twierdzą, że wiedzą, którzy kapłani współpracowali z bezpieką, bo przeprowadzili już wewnętrzną lustrację w Kościele. W indywidualnych przypadkach doszło do aktów pokuty na forum prywatnym, spraw ę uważa się za zamkniętą. Osobiście sądzę, że z duchownymi powinno być tak samo, jak z przedstawicielami innych grup społecznych: jeśli jakiś znany kapłan chce przejść do historii jako bohater, to społeczeństwo ma prawo jego bohaterstwo zweryfikować. Jeśli konkretna osoba dowie się, że została skrzywdzona przez księdza, ma prawo poznać jego nazwisko i – jeśli uzna za stosowne – ujawnić je. Nie wolno nam bronić współbraci w złej wierze, to