Nauczmy się korzystać z własnej siły

Przed 34 laty (sic!) przeprowadziłem wywiad z przedstawicielem antykomunistycznej opozycji, reprezentantem ówczesnego obozu niepodległościowego. Był nim Antoni Macierewicz. Rozmowa została opublikowana w podziemnym „Komunikacie NZS Uniwersytetu Wrocławskiego” – wydawanym przez zdelegalizowane przez władze PRL cztery lata wcześniej Niezależne Zrzeszenie Studentów (byłem jego przewodniczącym na tej uczelni oraz jednym z trzech członków działającego w podziemiu prezydium Komisji Krajowej NZS). Był to czas, gdy Uniwersytet we Wrocławiu nosił imię... Bolesława Bieruta. W moim przekonaniu nasza rozmowa z Antonim Macierewiczem pokazuje ciągłość myśli politycznej i ideowej szeroko rozumianego obozu patriotycznego. Odbudowa szerokiej sfery społecznej aktywności jest niezbędną podstawą normalnego życia narodu, także wszelkiej działalności politycznej, i dobrze, jeśli przyszli politycy przejdą przez taką szkołę – mówił 34 lata temu Antoni Macierewicz w rozmowie z Aleksandrem Wołyńskim (Ryszardem Czarneckim). Był Pan jednym z pierwszych, którzy zainicjowali pomoc dla robotników Ursusa i Radomia w 1976 roku. Jakie doświadczenie z tamtego i późniejszego – do Sierpnia – okresu mogą być przydatne dziś? Tamten czas coraz bardziej osnuty jest heroiczną legendą Początków. Ja także wspominam tamte lata z pewną nostalgią, ale widzę też jasno swoją niedojrzałość. Myślę więc, że należy traktować je przede wszystkim jako przygotowanie do tego, co miało nastąpić