Co z tą Polką?

Pan Tomasz: Bo nie chodzi o listę darczyńców dla „Porozumienia bez teczek”, tylko listę agentów z IPN-u!!! Pani Jola: To tam też są agenci? Domyślałam się! Chociaż mój mąż nigdy mi o tym nie mówił.  Pan Tomasz: I jest pani za ujawnieniem wszystkich teczek? Pani Jola: Przecież zawsze były jawne. Mój mąż przy każdej nominacji dawał ludziom teczki, żeby mieli gdzie trzymać drugie śniadanie, a przy dymisji wieczne pióra, żeby mieli czym spisywać pamiętniki. Pani Monika: Mnie temat teczek serdecznie nudzi. Zawsze wolałam tornister.  Pan Tomasz: I ma pani status „pokrzywdzonej”? Pani Monika: A niechby ktoś spróbował mnie pokrzywdzić, to bym od razu wezwała odpowiednie służby! Pan Tomasz: A pani, pani Zyto? Pani Zyta: Za mną teczkę nosi sekretarz, a ostatnio bardzo chce pan Jędruś. Pani Jola: Ten populista?  Pani Zyta: Bardzo zyskuje przy bliższym poznaniu. Pod tą wiejską opalenizną kryje się w gruncie rzeczy bratnia dusza liberała. Pan Tomasz: Pytając o teczki, miałem na myśli ich haniebną zawartość, która może obciążyć najlepszych naszych obywateli. Polityków, dziennikarzy... Pani Jola: Mój mąż nie jest już ani jednym, ani drugim, więc nas to nie dotyczy.   Pani Monika: A mnie to po prostu brzydzi. Wszystkim przecież wiadomo, że lustrowaniem zajmują się przeważnie mężczyźni niewyżyci seksualnie. Tacy, co to w szkole nosili lusterka na butach, żeby zaglądać koleżankom pod sukienki. Pani Zyta: Mnie nie zaglądali. Nigdy zresztą nie miałam nic do ukrycia. Pani Jola: Ja też. Poza tym