ŚMIERĆ JEST ZAPŁATĄ ZA ZDRADĘ - HISTORIA ORGANIZACJI „MIECZ I PŁUG”

„Ja, członek organizacji »Miecz i Pług« przysięgam wobec Boga Wszechmogącego wierność dla sprawy Ojczyzny. Dla dobra Polski, Jej wyzwolenia i potęgi pracę i siły swe oddaję. Sprawiedliwy ustrój społeczny, zdrowie moralne jednostki, rodzin i Narodu szerzyć, wyzysk i zakłamanie zwalczać obiecuję. Posłuszeństwo organizacyjne dla dobra Sprawy zachować będę. Przysięgam tajność organizacji. Śmierć jest zapłatą za zdradę. Tak mi dopomóż Bóg”. Organizacja „Miecz i Pług” („MiP”) powstała w październiku 1939 r. (nazwę nadano dopiero miesiąc później, nawiązując do tytułu własnej gazety konspiracyjnej). Jej duchowym i politycznym przywódcą był ksiądz Leon Poeplau „Wolan”. Początki działalności W początkowej fazie działalności organizacja miała niewielki zasięg, koncentrowała się bowiem tylko na województwie warszawskim. Była nieliczną formacją o charakterze wojskowym. Jej nazwa nawiązywała do idei pracy u podstaw oraz idei walki. Propagowano przy tym m.in. wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera: Wieszczu przysięgam Tobie na Pług i Miecz,/ Że pierwej legniem w grobie, niż ustąpim wstecz. W okresie 1939-1940 r. w kierownictwie „Miecza i Pługa” znaleźli się: ks. Leon Poeplau, Antoni Szołkowski „Antoni”, Krystyna Karier, Zofia Kossak-Szczucka, kpt. Ferdynand Trójnicki „Stefan”, „Fred”, „Wiktor”, Jerzy Hübner „Jerzy”, por. Józef Maciąg „Sas”, Aleksander Kowalik „Aleksander”, Władysław Byszek, Anatol Słowikowski „Andrzej Nieznany”, Zbigniew Grad „Doktor Zbyszek”. Na wniosek