Drogi wielkich etapów

Krótka biografia Według oficjalnej biografii Wacław Dworżecki urodził się 3 sierpnia 1910 r. w Kijowie, w rodzinie polskiego szlachcica Jana Dworżeckiego. W latach 1927–1929 uczył się w teatralnym studio przy Kijowskim Polskim Teatrze Dramatycznym i równolegle (1928–1930) – w Kijowskim Instytucie Politechniki. W latach 1930–1937 i 1941–1946 był represjonowany. Po uzyskaniu wolności aż do śmierci pracował w różnych teatrach ZSRR. Zagrał 122 role teatralne i 92 filmowe. Grał jedną z trzech głównych ról w radzieckim filmie szpiegowskim, znanym polskiemu widzowi jako „Tarcza i miecz” (1965 r.). Przed śmiercią napisał autobiograficzną książkę o pobycie w obozach koncentracyjnych pt. „Drogi wielkich etapów”. Praca ukazała się drukiem po śmierci aktora w 1994 r. W podziemiach GPU W 1929 r. jedną z wielu mitycznych, kontrrewolucyjnych organizacji działających na terenie ZSRR była studencka organizacja Grupa Uwolnienia Osobowości. Jej członków, młodych studentów polskiego pochodzenia: Wacława Dworżeckiego, Konstantyna Majewskiego, Eugeniusza Wasilewskiego, Michała Gerasimowicza, Włodzimierza Ostromęskiego, Henrycha Golanowskiego oraz Ukraińca Mykoła Pyszczołko, oficerowie GPU aresztowali w różnych miastach radzieckiej Ukrainy w 1929 r. Ze względu na etniczny skład grupy stwierdzono, że mimo antysowieckiej działalności organizacja była powołana także po to, by przeprowadzać działania operacyjne i wywiadowcze, co miało służyć wywiadowi „