Czarne lustro i polskie UFO

Na ekrany wszedł siódmy już sezon jednej z bardziej znanych produkcji z nurtu szeroko pojętej fantastyki naukowej – „Black mirror”. Równocześnie Netlix zaprezentował nam krajową produkcję pt. „Projekt UFO”, opowieść osadzoną w późnym PRL, umiejscowionym jednak w historii w dużym stopniu alternatywnej. Ten drugi serial, z racji perspektywy czasowej, zgrabniej porównywałoby się zapewne z innym wielkim przebojem tego samego nadawcy, „Stranger Things”, jednak na nowy i według zapowiedzi ostatni już sezon tej produkcji musimy jeszcze poczekać – ale już niedługo.

Formuła, która się nie sprawdziła

„Czarne lustro” to serial, który towarzyszy nam już niemal 15 lat. Pierwszy odcinek brytyjska telewizja Channel 4 wyemitowała w grudniu 2011 roku. Cztery lata później, po wyemitowaniu dwóch krótkich sezonów, prawa do serii nabył Netflix. Choć zmienił się nadawca, a grono twórców stopniowo się poszerzało, za scenariusze wszystkich odcinków częściowo lub samodzielnie odpowiada Charlie Brooker. Specyfika serii polegała na umieszczeniu wydarzeń w nieodległej od naszej perspektywie czasowej, w której do powszechnego użytku wchodzi nieznana nam jeszcze (w najlepszym razie – raczkująca), lecz możliwa już do wyobrażenia sobie technologia. Podniesione poza granice ludzkiej wytrzymałości mechanizmy oceny za pomocą mediów społecznościowych; klonowanie; wykorzystywanie sztucznej inteligencji do tworzenia namiastki obecności zmarłych lub żywych, lecz odciętych od świata; coraz