Aniela, Mata i foliarze

W ostatnim czasie Netflix pokazał nam dwie produkcje, których bohaterami są całe środowiska, z wielką nieufnością i równie dużą pogardą traktowane przez wielkomiejskie, liberalne elity. Obrazy te są same w sobie przerysowane, niewolne od klasowych uprzedzeń i stereotypów, z różnych jednak powodów mogą wydać się interesujące. Mowa o serialu „Aniela” Pawła Demirskiego i pełnometrażowym filmie „Wujek Foliarz” Michała Tylki.

Wujek Foliarz” to kontynuacja kultowego dla wielu młodszych widzów filmu „Fanatyk”, będącego debiutem Michała Tylki. „Fanatyk” był projektem absolutnie szalonym i przełomowym. Pokazana w nim historia wzięła się z tzw. pasty internetowej, autorstwa twórcy posługującego się pseudonimem Malcom XD. Tu kilka wyjaśnień dla mniej obeznanych internetowo czytelników. Pasta to specyficzny współczesny gatunek literacki: opowieść, pisana z reguły w pierwszej osobie, najczęściej stylizowana na wpis w mediach społecznościowych lub na forum internetowym, i tak też publikowana, i zdobywająca popularność. Stąd też jego nazwa, pochodząca od komend „copy – paste” („kopiuj – wklej”). Forma ta zdobyła popularność kilka lat temu. Malcolm XD okazał się autorem na tyle popularnym i ciekawym, że kolejne jego pomysły doczekały się realizacji, poza „Fanatykiem” i „Wujkiem Foliarzem” na ekrany przeniesiono również „Edukację XD” i „Emigrację XD”. Pierwszy film był opowieścią o rodzinie, której całe życie i wszystkie rozmowy podporządkowane są jednemu tematowi. „Mój stary jest