W uścisku gorsetu

Epoka wiktoriańska nieodmiennie budzi fascynację ludzi XXI wieku. Jedni postrzegają ją jako czas elegancji, rozwoju nauki i wielkiej literatury, dla innych to era wyzysku człowieka przez człowieka, kiedy jednostka niemającą szczęścia urodzić się w bogatej rodzinie wiodła nędzną egzystencję jako trybik wielkiej maszyny rewolucji przemysłowej. Prawda jak zwykle leży pośrodku. Pod wieloma względami ówczesne społeczeństwo było z naszego punktu widzenia przerażające. Nie powinniśmy go jednak demonizować, podobnie jak wystrzegać się musimy romantycznego patrzenia na wiek XIX przez różowe okulary. Nasi przodkowie byli po prostu inni niż my, a jak słusznie zauważył pewien historyk, do ludzi z przeszłości należy podchodzić niczym do przedstawicieli egzotycznych kultur. Żyli w określonych realiach i to one kształtowały ich sposób myślenia i postępowania.

Nasza dzisiejsza opowieść dotyczyć będzie jednego z najbardziej zmitologizowanych aspektów ery wiktoriańskiej – życia ówczesnych kobiet. Jest to temat rzeka, wywołujący przy tym skrajne emocje. Dla setek tysięcy rozsianych po świecie czytelniczek romansów czasy, gdy Wielka Brytania rządziła światem, kojarzą się z pięknymi sukniami, uroczystymi balami i rycerskimi dżentelmenami starającymi się o względy swoich wybranek. Dla pań stroniących od tego typu literatury XIX wiek to epoka sztywnych gorsetów, które, jak przekonują nas od czasów „Przeminęło z wiatrem” filmy historyczne, dosłownie miażdżyły kobiece wnętrzności. Aktorki