Gwiazdy szczają na czerwono

Przed wyświetleniem filmu „Co mój mąż robi w nocy” zamiast puścić czołówkę, w której po prostu wymieniono by autorów dzieła, wypchnięto przed widownię legendarnego konferansjera Fryderyka Járosy’ego. Ten zaś zamiast wyczytać nazwiska i profesje poszczególnych osób, każdej dla odróżnienia dodał epitety. W pewnym momencie padło: „scenariusz: Anatol Stern, ten gruby Stern”. Powyższą anegdotkę przytacza Joanna Maleszyńska w tekście „Ten chudy Schlechter” („Poznańskie studia polonistyczne. Seria literacka”). Życiorys „grubego Sterna” – w czasach dwudziestolecia międzywojennego jednego z najważniejszych futurystów, tłumacza Władimira Majakowskiego i Guillaume’a Apollinaire’a, a w czasach Polski Ludowej uczestnika delegacji do Związku Sowieckiego, drukującego swoje utwory m.in. w „Kuźnicy”, tygodniku grupującym osoby o poglądach zbliżonych do marksizmu i będącym propagandową tubą władz Polski Ludowej – jest interesujący, szczególnie jeśli chodzi o kształtowanie się relacji, jakie dawna lewicująca czy wręcz komunizująca bohema z czasów międzywojnia nawiązała z władzą Polski Ludowej. Stern na świat przyszedł 24 października 1899 r. w Warszawie. Jego ojciec Samuel Stern był dziennikarzem, zaś matka Małgorzata z Langów zarabiała jako nauczycielka. Z informacji zawartych w „Polskim Słowniku Biograficznym” wynika, że Stern senior szybko wyjechał do Australii. Matka zamieszkała z małym Anatolem przy ulicy Siennej 27, pod numerem dziewiątym. Jeszcze w czasach szkolnych