Legumina i jamnik Pana z kabaretu

Wojciech Młynarski wspominał, że kiedy pierwszy raz odebrał od Jerzego Wasowskiego zapis nutowy muzyki do jednej ze swoich piosenek, zachwycił się starannym zapisem, praktycznie gotowym do publikacji, tak różnym od „lewych kwitów”, na których bazgrali inni kompozytorzy. Gdy wyraził podziw, Wasowski odpowiedział: „Proszę Pana, bazgrać mogą geniusze. Rzemieślnicy muszą pisać wyraźnie”. To wspomnienie przytacza Dariusz Michalski w książce „Starszy Pan A”, obszernej biografii Jerzego Wasowskiego, zawierającej liczne wspomnienia rodziny i znajomych kompozytora. Wasowski to jeden z dwóch Starszych Panów z niezapomnianego kabaretu, jednego z dowodów na to, że w czasach Polski Ludowej także potrafiły powstawać rzeczy piękne, ciekawe, poruszające. Kabaret Starszych Panów świetnie znany jest także współczesnym. Jednak kojarzy się przede wszystkim z Jeremim Przyborą, rzadziej z Wasowskim. Dlaczego? Może dlatego, że Przybora częściej eksploatowany jest przez różne czasopisma, pochylające się nad jego życiem osobistym, faktycznie barwnym. Może zadecydowało to, że Przybora był autorem tekstów, a Wasowski muzyki? Niezależnie od motywacji, Wasowski jest postacią równie ciekawą, może nawet – ciekawszą. Legumina może wiele Jerzy Wasowski, późniejszy Starszy Pan A, przyszedł na świat jeszcze przed I wojną światową,  31 maja 1913 r. w Warszawie. Jego rodzina miała pochodzenie inteligenckie i żydowskie. Ojciec kompozytora naprawdę nosił nazwisko Wasserzug.