In vitro dar życia czy przeciw Życiu?

Dlaczego potrzebna jest regulacja prawna Polska staje przed koniecznością ratyfikowania – podpisanej już – konwencji bioetycznej Rady Europy. Nie ratyfikowała jej wcześniej m.in. dlatego, że nie unormowała kwestii zapłodnienia in vitro. Jako że konwencja musi uszanować prawo obowiązujące w danym kraju, ważne staje się wprowadzenie przepisów, które regulowałyby tę sprawę w Polsce. Istniejące w tej chwili kliniki wykorzystujące metodę zapłodnienia in vitro prowadzą swoją działalność w pewnego rodzaju prawnym zawieszeniu, zaś jedynym dokumentem, który reguluje te kwestie, jest stanowisko Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego – zawiera ono wiele szczegółowych regulacji, nie ma jednak mocy prawnej. Jak mówi Jarosław Gowin, który kierował zespołem zajmującym się m.in. tą problematyką, projekt kreślonej ustawy, czyli „in vitro tylko dla małżeństw, zakaz tworzenia zarodków nadliczbowych, zakaz diagnostyki preimplantacyjnej i zakaz zapłodnienia z udziałem gamet osoby trzeciej”, czyni ją jedną z najbardziej konserwatywnych w Europie. W międzyczasie, podczas prac komisji, ogłoszony został dokument Kongregacji Nauki Wiary „Dignitas personae” dotyczący właśnie zagadnień bioetycznych. Dokument ten ucina wszelkie dyskusje nad in vitro: metoda ta jest niegodna człowieka. Wprowadzenie jakichkolwiek kompromisowych rozstrzygnięć jest więc niemożliwe, w grę wchodzić może jedynie zakaz dokonywania tych zabiegów. Jedyna metoda leczenia bezpłodności? Słychać