Laureat na fali

– Jego działania w Polskim Radiu stanowią zagrożenie dla lobby, które promuje wyłącznie komercyjny przekaz podporządkowany jedynie chęci zysku i reklamodawcom – uważa Tadeusz Fredro-Boniecki, rzecznik prasowy PR. Z Krzysztofem Czabańskim znają się od 1985 r., gdy razem pracowali w „Przeglądzie Katolickim”. – Pierwszeństwo w jego działaniu miało zawsze poczucie niezależności dziennikarskiej. Udowadnia to i dziś, wbrew całej obecnej ofensywie, która ruszyła przeciwko niemu, w momencie gdy objął fotel prezesa w PR – uważa Fredro-Boniecki i dodaje, że prezes Czabański powinność mediów publicznych rozumie jako tworzenie wspólnoty języka, idei i wartości. Krzysztof Czabański urodził się 4 października 1948 r. w Warszawie. Ukończył Wydział Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1967–1980 należał do PZPR. Od 1980 r. przez 10 lat działał w NSZZ „Solidarność”. W latach 1971–1990 był w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich. Dziś nie należy do żadnych organizacji ani partii politycznych. W okresie 1967–1981 r. był reporterem „Sztandaru Młodych”, „Zarzewia”, „Dookoła świata”, „Literatury” i „Kultury”. W 1981 r. rozpoczął pracę w „Tygodniku Solidarność”. W czerwcu 1981 r. napisał artykuł o przywilejach nomenklatury, który jako jeden z nielicznych został zatrzymany przez cenzurę. Opublikowano go ostatecznie po ostrych sporach. Po wypowiedzeniu stanu wojennego przeszedł do prasy podziemnej. Publikował w „Tygodniku Wojennym”, „Przeglądzie Wiadomości Agencyjnych” i „Vacacie”.