Piekło najsłabszych. Zapomniana niemiecka zbrodnia

Reportaż „Bezduszni. Zapomniana zagłada chorych” Kaliny Błażejowskiej przywołuje jedną z najmroczniejszych i najbardziej przemilczanych historii z czasów II wojny światowej. Na terytorium podbitej Polski Niemcy wymordowali co najmniej 20 tysięcy pacjentów szpitali psychiatrycznych i pensjonariuszy domów opieki.

Kalina Błażejowska, „Bezduszni. Zapomniana zagłada chorych”, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2023

Niepełnosprawne dzieci, chorzy psychicznie dorośli, niesamodzielni seniorzy – obywatele II Rzeczypospolitej po napaści hitlerowskich Niemiec na Polskę stali się ofiarami nieludzkiej narodowosocjalistycznej doktryny. Niemcy wprzęgli raczkującą nowoczesną eugenikę w służbę rasistowskiej doktryny, by pozbyć się „życia niewartego życia”. Jeszcze w latach 20. XX wieku w Republice Weimarskiej ukazała się rozprawa „Przyzwolenie na niszczenie życia niegodnego życia” pióra prawnika Karla Bindinga i psychiatry Alfreda Hochego. Uczeni Niemcy chcieli „odejścia od zasad przesadnego humanizmu” w imię „wyższej państwowej moralności”. Ich zdaniem dopuszczalne było zabijanie ciężko chorych na podstawie orzeczenia komisji złożonej z lekarza i prawnika.

Decyzja Hitlera w sopockim Grand Hotelu

Adolf Hitler szybko wprzągł „eutanazję” w projekt „wzmocnienia rasy niemieckiej”. Jeszcze przed dojściem do władzy w styczniu 1933 roku dowodził: „Gdyby w Niemczech przybywało co roku milion dzieci i jednocześnie ubywało siedemset–osiemset tysięcy najsłabszych, wtedy w