Naszość, czyli najntisy niepoprawne politycznie

Choć ukształtowana w atmosferze lat 90., Naszość wniosła swój koloryt także w pierwszą dekadę XXI wieku, gdy postkomuna zeuropeizowała się do standardów brukselskich salonów, a w Rosji zaczął rządzić Władimir Putin. Magdalena Piejko w swoim filmie przypomina lata 90. mocno niepoprawne politycznie – przypomina to, co było nieustannie wówczas potępiane i szkalowane na łamach „Gazety Wyborczej”.

Lata 90., zwane najntisami, coraz częściej w zbiorowej pamięci jawią się jako nostalgiczna gra skojarzeń. Duchologiczny trend sprowadził je do popkulturowej zabawy pozostałościami ze świata między PRL a III Rzeczpospolitą. Nie ma w tym nic złego, że dzisiejsi trzydziesto- i czterdziestolatkowie próbują uchwycić na nowo tak szybko zmieniający się świat swoich podstawówkowych, licealnych i studenckich lat. Towarzyszą im w tym jeszcze młodsi, którzy zafrapowani zbierają ocalałe gdzieś na strychach egzemplarze Commodore C64, oglądają na odkupionych od wąsatych wujów stare taśmy VHS z porno i Rambo lub wypatrują rodziców i dziadków na zdjęciach z dyskotek przepełnionych dymem z nielegalnie sprowadzonych ze wschodu papierosów.

Ale to nie jest prawda o najntisach. Więcej: popkulturowa nostalgia zmienia się powoli w jeszcze jeden trend, który młodsze koleżanki starych demiurgów transformacji wykorzystują do meblowania zbiorowej wyobraźni dotyczącej tamtych lat. Wszak lata 90. były politycznie najgorętszym czasem III