Czym jest… współczesny hedonizm
Termin „hedonizm” wywodzi się od greckiego słowa „hedone”, oznaczającego „przyjemność, rozkosz”. I choć hedonizm różne ma znaczenia, obejmuje różne jego rodzaje – od materialistycznego i skrajnego po umiarkowany; w różny sposób pojmuje go też filozofia i choćby psychologia, to w każdej z jego postaci przyjemność właśnie uznawana jest za główny motyw ludzkich działań.
Hedonizm, jako myśl filozoficzna, narodził się w starożytnej Grecji. Za jego ojca uważa się Arystypa z Cyreny, ucznia Sokratesa. Uważał on, że przyjemność jest najważniejszą cnotą, dążenie zaś za wszelką cenę do niej – najważniejszym celem człowieka. Myślenie Arystypa rozwinął Epikur z Samos. Epikurejski hedonizm uważany jest za umiarkowany, racjonalny, przyjemność związana jest w nim bowiem z racjonalnym wyborem, w którym brany jest pod uwagę bilans przyjemności i przykrości, sama przyjemność postrzegana zaś jako potrzeba naturalna, a nie „wmówiona”. Starożytny hedonizm wyewoluował w XVIII i XIX wieku w utylitaryzm i pragmatyzm. Najważniejsza różnica między hedonistami starożytnymi a współczesnymi polega na tym, że pierwsi dążąc do przyjemności, pragnęli przede wszystkim minimalizować cierpienie, drudzy zaś największy nacisk kładli na samej maksymalizacji przyjemności.
Hedonizmu nie należy utożsamiać z egoizmem. Dla starożytnego Greka dobro jednostki, czyli jego samego, było częścią dobra wspólnego i ogólnego. Był on równocześnie jednostką i istotą społeczną, myślenie



Artykuł dostępny tylko dla subskrybentów
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.panstwo.net
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
- Możliwość odsłuchiwania artykułów gdziekolwiek jesteś [NOWOŚĆ]
- Dostęp do wszystkich treści bieżących wydań "Nowego Państwa"
- Dostęp do archiwum "Nowego Państwa"
- Dostęp do felietonów on-line
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas [email protected]
W tym numerze
-
Starzenie się społeczeństwa europejskiego, niski przyrost naturalny oraz problemy osób starszych i tego, jak zapewnić im dobrą starość, są poważnymi wyzwaniami, z którymi musi zmierzyć się...
Pamięć wileńskich rojstów
Powieść „Rojsty” Tadeusza Konwickiego jest jedną z najbardziej obrzydliwych książek w polskiej literaturze, która w sposób niezwykle zafałszowany przedstawia tragiczny fragment polskiej historii...Trumpa gra w szachy z Persami
Rozbrojenie programu atomowego Iranu to jeden z priorytetów Donalda Trumpa. Prezydent USA zarządził politykę „maksymalnej presji”, aby osłabić reżim ajatollahów gospodarczo i zmusić do ustępstw. Nie...Liberalny koniec historii
Jeśliby ktoś zaproponował mi wyrzeczenie się tysiącletniej polskiej tradycji, kultury, historii, mazurków Chopina, pięknych wierszy Mickiewicza, powieści Sienkiewicza, mądrych bajek Krasickiego i ...Niezwykłość życia
„Jestem najpierw żołnierzem, potem kapłanem, a dopiero potem filozofem” – mówił o sobie o. Józef Bocheński. Te słowa oddają hierarchię jego życia, nie były na pewno jakimś jedynie wymyślonym zgrabnym...Dziki putinizm. Jak wojna zmieniła Rosję
„Dzisiejszego Putina można porównać do konstrukcji nośnej domu. Jego rola jest podobna do roli ścian nośnych, na których wszystko spoczywa. W oczach rosyjskich elit, także tych niezadowolonych z ...