Walka o TVP to część boju o silną Polskę

Szanowni dziennikarze tworzący telewizję publiczną, nie przejmujcie się tym atakiem na was, jego skalą, brutalną formą. Róbcie swoje! Bylebyście nie koncentrowali się na wzajemnej, wewnętrznej rywalizacji. Prawdę mówiąc, rzadko oglądam polską telewizję. I moje wrażenia są wyrazem odczuć, a nie pogłębionej analizy. Szczerze: TVP, a mówiąc ściślej – programy informacyjne i publicystyczne podobają mi się. Bardziej nawet te pierwsze niż te drugie. Czy TVP wyważa racje między rządem a opozycją? Chyba nie. Czy TVP broni polskiej racji stanu? Myślę, że tak. Telewizja publiczna wpisuje się w długoletni głęboki konflikt między nie tyle Prawem i Sprawiedliwością i Platformą Obywatelską, co raczej „obozem niepodległościowym” a „ obozem kosmopolitycznym”. W tej politycznej, ale też medialnej wojnie zdefiniowane miejsce od parunastu lat ma TVN. Ekipa dawnego ITI nie powinna być posądzana o koniunkturalizm. Konsekwentnie, w stachanowskim stylu jest przeciwko prawicy. Oddaje to dowcip z 2007 r. z czasów przejęcia władzy przez PO. Na zebraniu kolegium redakcyjnego dyrektor TVN mówi: „Musimy coś zmienić w naszym przekazie. Do tej pory byliśmy za opozycją, a teraz będziemy za rządem”… Ale nie ma co żartować, bo media to śmiertelnie poważna sprawa. Nie będę śpiewał w chórze tych, którzy uważają, że wiadomości TVP czy generalnie serwisy informacyjne TVP1 ,TVP2 i kanał informacyjny TVP Info generalnie są „za ostre”, „idą po bandzie”, są „nieobiektywne”, „nie wyważają racji obu