Czym jest... przemoc

Świat pełen jest zła – które wyrządzamy i którego doświadczamy. Przemoc jest jedną z jego postaci. U jej podstaw tkwi agresja, choć nie każde zachowanie agresywne jest zachowaniem „przemocowym”. Z przemocą mamy do czynienia wtedy, gdy działanie agresywne jest zamierzone, intencjonalne, zmierzające ku określonemu celowi, a więc wykluczające przypadkowość. Ten, kto stosuje przemoc, wykorzystuje swą przewagę mocy, swą dominację nad innym, narusza prawa i dobra osobiste pokrzywdzonego, powodując jego krzywdę i cierpienie. Działania „przemocowe” odbierają drugiemu zdolność do samoobrony. Przemoc wymusza działania niedobrowolne. Ma ona na celu skłonienie innych do podejmowania określonych działań lub ich zaniechania, nawet wbrew ich oporowi. Możemy mówić też o przemocy ukrytej, stosującej różnorodne środki. Władza ma ich do dyspozycji wiele: manipulację, kontrolę informacji, tworzenie różnych mitów i ideologii, a wszystkie one po to, by wymusić fałszywą świadomość tych, którymi włada. Wiadomo przecież, że tam, gdzie przestaje oddziaływać siła argumentu, do głosu zaczyna dochodzić argument siły. Zwłaszcza wtedy, gdy władza panująca przestaje mieć już argumenty, które mogły za nią przemawiać, gdy traci swoją wiarygodność. Szczególnie ważnym problemem jest możliwość stosowania przymusu przez państwo, przymusu określonego jednak konkretnymi procedurami i nieprzekraczającego uprawnień tych, którzy go stosują. Jeśli bowiem istnieją prawne podstawy stosowania przymusu