Prawda wydobywana ze spisku

Venona odkrywa karty Venona to transkrypcja korespondencji sowieckiej Ambasady w Waszyngtonie z centralą w Moskwie od 1943 do 1945 r. przechwyconej przez SIGINT (wydział ds. dekryptażu w wywiadzie USA). Z tych dokumentów wynika na przykład, że Rosjanie sprowokowali Roosevelta do wypowiedzenia wojny Japonii. A także, że zwerbowali jego najbliższego doradcę Harry’ego Dextera White’a. Dokumenty stamtąd potwierdzają także, iż, oskarżany przez lewicę i część prawicy o konfabulacje, Senator Joe McCarthy był zbyt konserwatywny. Przed senacką Komisją ds. Nieamerykańskiej Działalności, której przewodniczył, postawił tylko kilkunastu spośród kilkudziesięciu podejrzanych o współpracę ze Związkiem Sowieckim. Jednym z nich był Salomon Adler, który w czasie II wojny światowej był urzędnikiem Departamentu Handlu w Chinach. Dziś z dokumentów Venony wiemy, że Adler działał pod pseudonimem SACHS. Informował komunistów o sytuacji państwa chińskiego. Innym podejrzanym był Celdric Belfrage. Pracował dla brytyjskiego koordynatora ds. bezpieczeństwa Nowym Jorku – słynnego szefa szpiegów sir Williama Stephensona. Obaj dążyli do utworzenia tajnego Amerykańskiego biura studiów strategicznych (American Office of Strategic Studies). Belfrage miał nieograniczony dostęp do objętych klauzulą „supertajne” dokumentów brytyjskiego i amerykańskiego wywiadu. Przed Komisją McCarthy’ego odmówił odpowiedzi na pytanie, czy jest członkiem partii komunistycznej. Belfrage’a zmuszono do opuszczenia