Interesy i cele polityki polskiej

Jak prowadzić politykę zagraniczną Istnieją trzy warunki prowadzenia polityki zagranicznej. Suwerenny rząd, tzn. podejmujący decyzje uwzględniające wyżej zdefiniowany interes państwa, a nie kierujący się życzeniami obcych mocarstw czy własnymi karierami jego członków, kiedyś na obcych, a dziś na międzynarodowych dworach. Gospodarka zdolna do rozwoju. System oligarchiczny, oparty na korupcji i niszczący naturalne mechanizmy ekonomiczne; z jednej strony wysysający budżet państwa, a z drugiej pasożytujący na małych i średnich firmach aż do zabicia żywiciela, nie jest zdolny do konkurencji. Również oparte na nim społeczeństwo musi przyjąć formę feudalną, w której zasadą organizującą jest klientelizm. W naszych czasach kraj średniej wielkości o takiej strukturze gospodarczo-społecznej będzie niezdolny do prowadzenia jakiejkolwiek polityki, poza wypełnianiem poleceń silniejszych państw, w tym nawet podobnie zorganizowanych, ale o wiele większych, bogatszych w zasoby i potrzebniejszych innym, jak Rosja. O możliwości prowadzenia polityki zagranicznej średniego państwa decyduje przede wszystkim międzynarodowy i regionalny układ sił, w tym posiadanie sojuszników, którym jesteśmy potrzebni, a więc możemy realizować nasze interesy w ramach ich celów. Gdy po zwycięstwie Obamy Polska przestała być potrzebna komukolwiek, nawet suwerenny rząd mógłby tylko prowadzić politykę przeczekania dekoniunktury i budowania bazy dla realizacji przyszłej strategii. To nie ma jednak