JESTEŚMY POLAKAMI

Skąd się wziął pomysł autonomii Śląska? Autonomia Śląska przed wojną miała uzasadnienie i sens. Po wielu wiekach poza Polską trudno było ten teren w sposób prosty włączyć w jej organizm. Pomysł autonomii zrodził się wówczas, gdy o Śląsk walczono. Idea pojawiła się po obu stronach – polskiej i niemieckiej. Gdy podpisywano konwencję genewską, oba państwa zobowiązały się do uszanowania podzielonego regionu górnośląskiego – tego, który będzie w Polsce, i tego, który pozostaje w Niemczech. Polska wywiązała się z umów, a Niemcy nie. Jest jednak pewien przemilczany szczegół. Otóż autonomia górnośląska była niejednokrotnie świadomie bardziej patriotyczna, niż oczekiwałyby tego władze polskie. Podam przykłady. Policja śląska zaaresztowała dwóch senatorów z mniejszości niemieckiej za szmuglowanie ogromnych ilości broni. Tymczasem pod naciskiem ministra Józefa Becka wojewoda śląski musiał ich wypuścić na wolność. Mało tego, gdy strona Polska uzgadniała charakter autonomii z lokalnymi władzami katowickimi, była zdania, że Ślązacy powinni być zwolnieni od służby wojskowej, na co władze autonomii się nie zgodziły. Oznacza to, że przedwojenne władze Polski nie miały zaufania do Ślązaków. Problem jest szerszy. W 1921 roku powstał Związek Obrony Kresów Zachodnich, który został zlikwidowany na życzenie strony niemieckiej po podpisaniu traktatu o nieagresji z hitlerowską Rzeszą w 1934 roku. Dotychczasowi członkowie natychmiast powołali nowe towarzystwo: