KRAINA SZCZĘŚLIWYCH KONI - ZDJĘCIA Jakub Śliwa

Dwa światy

Powoli, niejako na własnej skórze, dowiadujemy się coraz więcej o Kirgistanie. Ponad 90 proc. tego niewielkiego kraju stanowią góry. Wydaje się, że wciśnięte między nie skromne doliny mają trudności z oddychaniem. Potężne góry Tien-Szan mocują się tu z monumentalnym Pamirem. Rozwijają swoje łańcuchy w różnych kierunkach niczym ramiona ośmiornicy – ciaśniej i ciaśniej. Porażająco piękne, olśniewające, ale dla ludzi tu mieszkających bezlitosne.

Nic więc dziwnego, że kraj podzielony w ten sposób przez naturę jest także zróżnicowany kulturowo. Północny Kirgistan, zindustrializowany i zrusyfikowany, zamieszkują głównie Kirgizi i Rosjanie, zaś południowa część kraju ulega silnym wpływom konserwatywnej islamskiej Doliny Fergańskiej, a sytuację komplikuje obecność dużej mniejszości uzbeckiej pozbawionej możliwości zaistnienia w strukturach administracyjnych państwa. Te wewnętrzne podziały kraju są jednym z głównych czynników destabilizacji implikujących konflikty.

Kirgistan proklamował niepodległość w 1991 r. jako pierwsza ze środkowoazjatyckich republik. Od tego czasu przeszedł niezwykle trudne chwile – w pierwszym 10-leciu wolności nastąpiło niemal załamanie gospodarki. W kolejnych latach sytuacja nieco się poprawiła, jednak bardzo wysokie bezrobocie zmuszało ludzi do emigracji zarobkowej, przeważnie do Rosji. Powszechne przekonanie o korupcji w