Podziemie zbrojne w Wielkopolsce w latach 1945–1947

Sieć kontaktów W 1945 r. wielokrotnie wsparcie dla oddziałów stanowiły posterunki MO. Pełniący służbę funkcjonariusze często byli żołnierzami AK lub znajomymi i krewnymi żołnierzy w oddziałach. Sieć informatorów na posterunkach MO posiadał por. Olszówka. Również milicjanci posterunku MO w Przygodzicach pow. Ostrów współpracowali z oddziałem Ludwika Sinieckiego „Szarego”. Oddział partyzancki „Dzielny” dowodzony początkowo przez Gedymina Rogińskiego „Dzielnego”, a następnie od 31 stycznia 1946 r. przez kpr. Stanisława Frydrycha ,,Wichra”, od 10 marca 1946 r. przez Kazimierza Kotowskiego ,,Grafa”, od marca 1946 r. przez Zdzisława Zydorka ,,Żyda”, od maja 1946 r. przez Mariana Rączkę ,,Kościuszkę”. Początkowo był podporządkowany Wielkopolskiej Samodzielnej Grupie Ochotniczej „Warta”, a po jej rozwiązaniu działał samodzielnie. Oddział działał od września 1945 r. do października 1946 r. na terenie powiatów gostyńskiego, śremskiego, jarocińskiego, kościańskiego, konińskiego. Oddziały zbrojne dysponowały także niekiedy informatorami wewnątrz aparatu bezpieczeństwa. Olszówka utrzymywał kontakt z pracownikami PUBP w Kępnie, Kluczborku i Namysłowie. Innym przykładem są bracia Małeccy, z których Mieczysław Małecki był funkcjonariuszem PUBP we Wrześni, rozpracowującym podziemie w ramach pracy na stanowisku referenta Sekcji II. Jego brat, Andrzej Małecki, należał do oddziału Leona Wesołowskiego „Wichury”. Ostatecznie M. Małecki po rozpoczęciu przez