Kuratorzy sądowi do systemowej reformy

Kurator sądowy nie wiedział, że 22-letnia Magdalena Woźna, skazana na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności w błahej sprawie, była w zaawansowanej ciąży. Nie poinformował jej, że może odbywać wyrok i opiekować się dziećmi. Gdyby kurator zainteresował się sytuacją kobiety, której odebrano dwójkę dzieci, a jedno zmarło po oddaniu do rodziny zastępczej, to skazana nie trafiłaby do Aresztu Śledczego na warszawskim Grochowie, a przebywałaby w domu w ramach dozoru elektronicznego. Być może czteromiesięczny Oskarek by żył. – Nie jesteśmy w stanie w tym momencie powiedzieć, czy kurator dopełnił obowiązku, czy nie, bo nie uzyskaliśmy wglądu do dokumentacji. Z pewnością kuratorzy otrzymują zbyt dużo zadań od sądów. Ale nie może być tak, że zmarło niemowlę i ktoś będzie się zasłaniał nadmiarem obowiązków – mówi „Nowemu Państwu” poseł PiS i były wiceminister sprawiedliwości, Michał Wójcik.

Ta historia wstrząsnęła całą Polską. Nagłośniła ją „Interwencja” Polsatu News, a każda kolejna publikacja „Gazety Polskiej Codziennie” pogłębiła dyskusję o tym, w jaki sposób upadla się osadzonych w areszcie, na podstawie jakich przesłanek odbiera się w Polsce dzieci i jaka jest rola kuratora sądowego w wymiarze sprawiedliwości, wpleciona w mechanizm działania państwowych instytucji.

Skuta w kajdanach na pogrzebie własnego dziecka. Przerażająca historia z Warszawy

Magdalena Woźna w listopadzie 2024 roku została skazana na cztery miesiące pozbawienia wolności za oszustwo