Podlegają likwidacji: putin i post-putin

Z ilustracji do artykułu Aleksandra Dugina w magazynie internetowym rosyjskiego prawosławnego faszysty Malofeeva „Katehon” patrzy na nas nie łysy karzeł o drobnych rysach twarzy i martwym spojrzeniu rybich oczu – Władimir Władimirowicz Putin we własnej osobie – lecz putinopodobny superbohater komiksów – potężny, barczysty rycerz, ukoronowany królewską koroną, odziany w zbroję z epoletami marszałkowskimi – taka sobie mieszanka rosyjskiego zuch-rycerza z bestią o blond włosach – esesmanem z dywizji Adolfa Hitlera. 

Jak rosja, która w składzie ZSRS pokonała w 1945 roku nazistowskie Niemcy, sama stała się państwem faszystowskim? Dlaczego spełniło się proroctwo Winstona Churchilla o tym, że w przyszłości faszyści będą nazywać się antyfaszystami? Jak wpełzała i rozrastała się ideologia faszystowska w rosyjskiej machinie państwowej czasów putina? Jak mogła grupa politycznych skrajnych faszystów narzucić szaloną, potępioną przez świat ideologię wielkiemu państwu jądrowemu? 

Częściowo odpowiedzi na te pytania udziela brytyjski dziennikarz Charles Clover, były korespondent moskiewski „Financial Times”, w swojej sensacyjnej książce „Czarny wiatr, biały śnieg. Nowy rozkwit nacjonalistycznej idei”, Phantom Press, 2017 (Charles Clover, „Black Wind, White Snow. The Rise of Russia New Nationalism”, 2017), w której, w dobrze udokumentowanym i zachwycającym stylu, opowiada o grupce na początku nikomu nieznanych fanatyków Hitlera, geopolityków niemieckich i