By nie wyparowało
W arcyciekawym portrecie Angeli Merkel, który ukazał się pod koniec listopada na łamach tygodnika „Der Spiegel”, dziennikarz, Aleksander Osang, nawiązując do poczucia odpowiedzialności bądź winy Merkel za fatalną politykę Niemiec względem Rosji, pisze: „Jedyne, co może teraz zrobić, to przyznać się do błędu, upaść na kolana. Wszyscy chcą przeprosin, przede wszystkim za politykę względem Rosji. Chce tego zarówno Wolfgang Schäuble, jak i 86 proc. czytelników newsletteru magazynu »Zeit«. Ale ona – tak przynajmniej to wygląda – nie chce przeprosić, ponieważ nie wie, czy istotnie źle obstawiła, czy historia na końcu nie przyzna jej racji”.
Patrząc na werwę, z jaką główna architekt ostatnich kilkunastu lat polityki Berlina względem Rosji podchodzi do uznania swoich błędów, trudno się spodziewać, by inni nie poszli za jej przykładem.
WprowadzenieI tak postawa byłej kanclerz wyznaczyła standardy zachowania dla pozostałych. Za każdym razem, gdy w Niemczech po 24 lutego 2022 roku, czyli w warunkach już osadzonych w zapowiedzi „Zeitenwende”, pada pytanie o rozliczenie elit politycznych z ich zaangażowania we wzmacnianie sojuszu niemiecko-rosyjskiego, okazuje się, że rozliczenia nie będzie, że „to nie jest właściwy czas”. Niezależnie od niechęci niemieckich elit do powołania odpowiedniej komisji Bundestagu (a pojawiły się takie propozycje; pierwsze, werbalne, szybko wyciszone – w kręgach CDU, następnie głośniejsze, już w formie sformalizowanej,



Artykuł dostępny tylko dla subskrybentów
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.panstwo.net
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
- Możliwość odsłuchiwania artykułów gdziekolwiek jesteś [NOWOŚĆ]
- Dostęp do wszystkich treści bieżących wydań "Nowego Państwa"
- Dostęp do archiwum "Nowego Państwa"
- Dostęp do felietonów on-line
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas prenumerata@swsmedia.pl
W tym numerze
-
Stawianie przez Polaków w niewoli na Rosję zdarzało się, stawianie na Niemcy też, ale stawianie na Rosję i Niemcy jednocześnie? Trudno mi przypomnieć sobie takich myślicieli. Bo sojusz niemiecko-...
Chwała Piotra I pokuszeniem Putina, czyli nieznany list wasalny Piotra I do chana krymskiego Dawlet-Gireja II
„Po klęsce nad Prutem, kiedy Piotr I z czterdziesto- pięciotysięcznej armii stracił ponad trzydzieści tysięcy wojska, nastrój cara był nie do pozazdroszczenia – wszystko go denerwowało, nachodziła go...Noc przy grobowcu Scypionów
Śpią tam snem wiecznym Korneliusze Scypioni. Zdobywcy świata. Pogromcy Kartaginy. Spoczywający w nikomu nie znanym miejscu długie wieki, zostali przypadkowo odkryci przez dwóch księży pragnących...Z paszczy lwa do sekretów Baldunga
600 lat historii, sztuki i kultury europejskiej – tak reklamuje się Germańskie Muzeum Narodowe w Norymberdze, mieście Albrechta Dürera i Wita Stwosza, będące jednocześnie największym muzeum sztuki w...Najczarniejsza ciemność, czyli słowo o rosyjskich okupantach
Śpią z trupami, porzucają ciała nawet swoich kolegów z oddziału, pastwią się nad ocalałymi, którzy chcą tylko pochować swoich bliskich. Śmierć dla ludu rosyjskiego stała się jak wódka – uzależniająca...Gdy zgasną już wszystkie światła
Na murach kartuskiej kolegiaty wisi zegar. Z przejmującym napisem „Memento mori”. Bo i posługujący tu przez wieki kartuzi wielką wagę przykładali właśnie do tematu momentu odejścia człowieka z tego...