„Tygodnik Warszawski” był najbardziej bezkompromisowym pismem wobec komunistów, ukazującym się legalnie w Europie Środkowej i Wschodniej w okresie pojałtańskim. Jego publicyści pod wodzą ks. Zygmunta Kaczyńskiego nie nawoływali do walki zbrojnej z bolszewią, lecz polemizowali z narzucaną ideologią komunistyczną, byli wierni nauce społecznej Kościoła, bronili prawa katolików do uczestniczenia w życiu religijnym, publicznym, politycznym. Pisano wprost, że „marksizm jako amoralny i antyhumanistyczny nie nadaje się do tworzenia nowego społeczeństwa humanistycznego i nie potrafi wyobrazić sobie jego struktury”.
Tygodnik Warszawski”, „Tygodnik Powszechny” i tygodnik „Dziś i Jutro” – te trzy pisma kształtowały po 1945 roku różne oblicza polskiego katolicyzmu w pierwszych latach sowieckiej okupacji, formowały nastroje i poglądy polskiej inteligencji.
Rewizje, aresztowania, wyroki
Żywot „Tygodnika Warszawskiego” był krótki, bo trwał niespełna trzy lata – pierwszy numer ukazał się 11 listopada 1945 roku, a ostatni 5 września 1948 roku. Smutne jest to, że nie zakorzenił się w naszej świadomości historycznej, choć jego twórcom, współpracownikom, a w szczególności redaktorowi naczelnemu, ks. Zygmuntowi Kaczyńskiemu, należy się cześć i chwała podobnie jak Żołnierzom Wyklętym, tym, którzy uczestniczyli w polskim powstaniu antykomunistycznym.
Z pismem współpracowała nasza ówczesna katolicka elita intelektualna ocalała z
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.panstwo.net
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas [email protected]
