Królowe londyńskiego jazzu

Polityczny chaos w Wielkiej Brytanii wydaje się nie mieć końca. Pretensje o brexit i skostniałe społeczeństwo stały się także tematem młodych muzyków jazzowych. Ich polityczny protest zanurzony jest do tego w niezwykłej muzyce. Wasza królowa jest gadem” – krzyczy strona tytułowa albumu. Niby nic nowego, niechęć i ostre słowa skierowane do monarchini znane są co najmniej od pamiętnych popisów punkowców z Sex Pistols. Shabaka Hutchings, lider Sons of Kemet, to gwiazda młodej londyńskiej sceny jazzowej. Obok Kamasiego Washingtona jest obecnie chyba najbardziej popularnym saksofonistą na świecie. Z Amerykaninem łączy go jednak niewiele. Gdy w 2018 roku Washington wydał kolejny monumentalny album „Heaven and Earth” (pisaliśmy o nim we wrześniowym wydaniu „Nowego Państwa”), Shabacka Hutchings współpracował jednocześnie z kilkoma skromnymi składami (Sons of Kemet to zaledwie ułamek jego twórczości). Do swojej gry nie potrzebuje rozbudowanych orkiestr, chóru czy popkulturowych kostiumów Kalifornijczyka. Siła muzyki Hutchinsa polega na byciu naturalnym, a jej niebywałą ekspresję osiąga przy zastosowaniu minimalnych środków. „Your Queen Is A Reptile” to przy okazji jeden z najbardziej rozpolitykowanych albumów młodego saksofonisty. Lista zarzutów, które padają pod adresem angielskiej królowej, jest dość długa i rozciąga się od postkolonialnej polityki aż po brexit. Hutchings na miejsce obecnej monarchini proponuje własne kandydatki, a każdej z nich dedykuje oddzielny