ESBECKIE SEKRETY W WATYKANIE

Rozpoznawalny człowiek Kościoła 1 maja 2011 r. Jan Paweł II zostanie beatyfikowany. Akt ten będzie nie tylko kanonicznym uznaniem cnót i cudów Sługi Bożego Jana Pawła II, ale przede wszystkim doceni wybitne dzieło, jakie dokonało się w okresie jego pontyfikatu. Dziełem tym był koniec zimnej wojny, upadek Związku Sowieckiego i odzyskana wolność przez państwa i narody, w tym także przez Polskę. Od początku pontyfikatu Jan Paweł II był obok USA najważniejszym politycznym wrogiem komunistycznego bloku. Osobą papieża zajmowały się wywiady wszystkich komunistycznych krajów, w tym także Departament I MSW. Kluczowe informacje, jakie wschodnie służby pozyskiwały na temat papieża, przekazywane były do Moskwy. Jednak dla Kremla to peerelowski wywiad był najbardziej cenną służbą w starciu z papieżem. Miał bowiem największe możliwości i był w stanie zdobyć cenne informacje na temat politycznych zamierzeń Jana Pawła II. Już w latach 60. w esbeckich raportach wskazywano „na szerokie perspektywy” w Kościele dla krakowskiego biskupa Karola Wojtyły. Od października 1962 r. do grudnia 1965 r. Wojtyła uczestniczył w Rzymie w sesjach plenarnych II Soboru Watykańskiego. Był tam jednym z trzech Polaków i jednym z 25 przedstawicieli Kościoła z krajów komunistycznych. Niewątpliwie elokwencją, znajomością języków i otwartością na problemy świata i Kościoła zwracał na siebie uwagę. Zauważył Go również papież Paweł VI. Gdy 26 czerwca 1967 r. abp Wojtyła został mianowany kardynałem, SB