SPOD CIEMNEJ GWIAZDY

Stalin lubił tylko tych portrecistów, którzy przenosząc go na płótno, mylili się o kilka centymetrów na jego korzyść. Mierzący 167 cm zbrodniarz w każdych okolicznościach chciał być wielkim człowiekiem. Poeci przedstawiali go m.in. niczym mityczną Demeter zalesiającą stepy i stawiającą ogrody (Adam Ważyk). Pisarze wychwalali jego męstwo, dzieciom czytano przygody młodego Soso spisane przez Helenę Bobińską. (Dziś w Rosji bohaterami najmłodszych są Wowa i Dima, czyli Władimir Putin i Dmitrij Miedwiediew). Jako ojciec narodu Ioseb Besarionis Dze Dżugaszwili chętnie przytulał dzieci, ale fakt, że go na swój sposób wzruszały, nie przeszkodził mu w zagłodzeniu milionów maluchów wraz z wielopokoleniowymi rodzinami. Panicznie bał się zamachu na swoje życie. Pociągami, którymi się poruszał, jeździło zawsze kilku podrobionych Stalinów. Mao Tse Tung zarządził w Chinach Rewolucję Kulturalną, która pochłonęła od 400 tys. do miliona ofiar. Mao był poetą i parał się kaligrafią, przeszłość bibliotekarska nauczyła go cierpliwości i opanowania. Kultura leżała mu bardzo na sercu, do tego stopnia, że wykorzystał ją jako narzędzie eksterminacji setek tysięcy niewinnych istnień. Do dziś można w Europie spotkać intelektualistów, którzy z wypiekami na twarzy opowiedzą o tym, jak Mao zapłodnił ich umysły i w jaki sposób wpłynął na ich stosunek do świata, życia, literatury. Ciekawsze tymczasem byłyby historie o tym, jak Mao był na bakier z higieną osobistą, o tym, jak nagrodził uczennicę, która