Nauczyciele w czasach II RP. Idee i proza życia

II Rzeczpospolita była wielką, zniszczoną szansą na niepodległą polską przyszłość w Europie i świecie. Jej odbudowa wymagała intensywnego wysiłku cywilizacyjnego młodego państwa. Wiele mówimy o sprawach gospodarczych, sztandarowych inwestycjach infrastrukturalnych z tamtych latach. Nie zapominamy o zmaganiach militarnych na wschodzie, zachodzie i południu polskich granic. Niemałego trudu wymagała również budowa systemu edukacyjnego, służącego wzmocnieniu polskich elit, wzmocnienia potencjału intelektualnego i kulturowej integracji wielonarodowego społeczeństwa. „Życie codzienne nauczycieli w II Rzeczpospolitej” Piotra Gołdyna to wnikliwe studium odbudowy elit w czas dwudziestolecia międzywojennego – projektu bezpowrotnie zniszczonego przez zbrodniczy pakt hitlerowskich Niemiec i sowieckiej Rosji.

II Rzeczpospolita to krótki i trudny okres w dziejach Polski. Walka z sąsiadami o granice, wewnętrzne rozgrywki polityczne, do tego proces ujednolicania przepisów dotyczących wszystkich obszarów życia gospodarczego i społecznego, w tym oświaty – wszystko to działo się w galopującej w pierwszych latach po wojnie inflacji […], kryzysie ekonomicznym lat trzydziestych, a pod koniec tej dekady również w rosnącym lęku, że wybuchnie wojna. W takich warunkach przyszło pracować nauczycielom. […] Polska odzyskała niepodległość, ale ponad 125 lat niewoli odcisnęło piętno na mentalności jej mieszkańców. Sytuację komplikowała wielonarodowość. Oprócz Polaków w II Rzeczypospolitej żyli