Co w nas pozostało z nauczania Jana Pawła II?
Rok 2005 to bardzo ważna data dla wielu Polaków. Śmierć naszego papieża sprawiła, że straciliśmy nie tylko wielkiego rodaka, lecz także niekwestionowany autorytet, który wskazywał kierunek myślenia o człowieku, rodzinie, małżeństwie, miłości czy wolności. Był też przewodnikiem, który pomagał odnaleźć się wobec światopoglądowych wyzwań współczesnego świata, takich jak stosunek do aborcji czy eutanazji.
Kiedy byliśmy świadkami jego ostatnich chwil, wydawało się, że pamięć o Janie Pawle II będzie zawsze żywa. Dziś obserwujemy działania zmierzające do jej zacierania i coraz bardziej bezwzględną próbę zafałszowania prawdy o papieżu Polaku. Zamiast o jego nauczaniu, coraz częściej mówi się o nim w kontekście tuszowania skandali pedofilskich w Kościele. Środowiska lewicowo-liberalne za cel swojej działalności obrały sobie wtłoczenie do świadomości Polaków przekazu o odpowiedzialności Jana Pawła II za zło czynione przez duchownych.
Na ile po 17 latach od śmierci Ojca Świętego w ogóle znamy jego nauczanie, w jakim stopniu zajmujemy się tym, co było w nim naprawdę istotne? Znamiennie wybrzmiewają słowa abp. Henryka Hosera, które przywołuje Tomasz Terlikowski w książce „Atak na Jana Pawła II”: „Kościół w praktyce duszpasterskiej zdradził Jana Pawła II […] Znajomość nauczania Jana Pawła II nie jest dobra wśród wielu kapłanów”. Publicysta dochodzi do wniosku, że „choć w Polsce celebrujemy pamięć o papieżu, to ogranicza się ona do rzeczy trzecio- i



Artykuł dostępny tylko dla subskrybentów
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.panstwo.net
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
- Możliwość odsłuchiwania artykułów gdziekolwiek jesteś [NOWOŚĆ]
- Dostęp do wszystkich treści bieżących wydań "Nowego Państwa"
- Dostęp do archiwum "Nowego Państwa"
- Dostęp do felietonów on-line
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas [email protected]
W tym numerze
-
Starzenie się społeczeństwa europejskiego, niski przyrost naturalny oraz problemy osób starszych i tego, jak zapewnić im dobrą starość, są poważnymi wyzwaniami, z którymi musi zmierzyć się...
Pamięć wileńskich rojstów
Powieść „Rojsty” Tadeusza Konwickiego jest jedną z najbardziej obrzydliwych książek w polskiej literaturze, która w sposób niezwykle zafałszowany przedstawia tragiczny fragment polskiej historii...Trumpa gra w szachy z Persami
Rozbrojenie programu atomowego Iranu to jeden z priorytetów Donalda Trumpa. Prezydent USA zarządził politykę „maksymalnej presji”, aby osłabić reżim ajatollahów gospodarczo i zmusić do ustępstw. Nie...Liberalny koniec historii
Jeśliby ktoś zaproponował mi wyrzeczenie się tysiącletniej polskiej tradycji, kultury, historii, mazurków Chopina, pięknych wierszy Mickiewicza, powieści Sienkiewicza, mądrych bajek Krasickiego i ...Niezwykłość życia
„Jestem najpierw żołnierzem, potem kapłanem, a dopiero potem filozofem” – mówił o sobie o. Józef Bocheński. Te słowa oddają hierarchię jego życia, nie były na pewno jakimś jedynie wymyślonym zgrabnym...Dziki putinizm. Jak wojna zmieniła Rosję
„Dzisiejszego Putina można porównać do konstrukcji nośnej domu. Jego rola jest podobna do roli ścian nośnych, na których wszystko spoczywa. W oczach rosyjskich elit, także tych niezadowolonych z ...