Brzydota rewolucjonistów

Jakoś za rządów Donalda zbrzydli niedawni rewolucjoniści, organizatorzy antyrządowych protestów. Brzydcy są np. ci okularnicy nauczyciele z tą ich kuriozalną Kartą Nauczyciela. Niezbyt urodziwi są też lekarze, chodzący w tych ich niegustownych kitlach, z dużymi kieszeniami na łapówki. No i te brudasy górnicy, co wymuszają na władzy przywileje. Kto protestuje w czasach rządów miłości? Tylko grzesznicy. I celnicy oczywiście. Janusz Lewandowski napisał w „Gazecie Wyborczej”, że teraz w polityce zagranicznej czeka nas „w miejsce chorobliwej podejrzliwości – wiara, że spoistość Unii jest zgodna z racją stanu kraju peryferyjnego, na dorobku, jakim jest Polska”. Owo niemiłe słówko „peryferyjnego” wzięło się Lewandowskiemu zapewne stąd, że sam musiał zostać... peryferyjnym politykiem. Wszystko przez zamiłowanie do radosnych prywatyzacji. To przez nie PO wysłała go do szpitala na peryferiach, czyli Parlamentu Europejskiego, by naród o nim zapomniał (przypadek podobny do Pawła Piskorskiego i Marka Siwca). Ewakuacja miałaby szansę odnieść skutek – ludzie z Lewandowskich bardziej kojarzą dziś piłkarza Mariusza – gdyby nie fakt, że ewakuowany uparcie psuje efekt, przypominając się jako publicysta „GW”. To ten (tu liczne przerywniki) jest w PO! – dowiadują się zaskoczeni wyborcy. Więcej artykułów, panie Januszu! Główną twarzą LiD została ostatnio wielce nonkonformistycznie atakująca Kościół posłanka Joanna Senyszyn. Ostatnie notowania LiD pokazują, że nie okazało się to taktyką