Kogo Tusk wciągnie pod wodę

Lepiej zorientowani przedstawiciele świata biznesu i polityki badają teren, by w odpowiedniej chwili uciec z szalupy, którą steruje Donald Tusk. Zwiększenie represji wobec opozycji ma tylko jeden cel: utrzymanie porządku w szeregach rządzącego obozu. Premier pokazuje, że trzyma mocno ster władzy i nie warto rozglądać się na boki. Niewiele to pomaga, bo ci, którzy muszą, zostaną z nim, reszta chętnie go zostawi z tym, co zrobił. Pierwszy dał przykład Radosław Sikorski, który wepchnął się na konwencję republikanów w Waszyngtonie – CPAC – i próbował przekonać wszystkich, że zawsze był konserwatystą. Sikorski liczy najprawdopodobniej, że Amerykanie pomogą mu „wykołysać” Tuska i on jako ukryty republikanin przejmie władzę. Niezależnie od racjonalności tego projektu widać, że pozycja Tuska nie jest już niezachwiana. Bardziej racjonalni przedstawiciele biznesu już robią krok do tyłu, żeby nie być jednoznacznie kojarzonymi z rządzącą nad Wisłą ekipą. Dlatego też Tusk musi zwiększać represje, bo mu się wszystko rozlezie. Czy może też jeszcze na coś liczyć na scenie międzynarodowej? Wybory w Niemczech nie dały jednoznacznej odpowiedzi, kto ma rządzić w Berlinie. Wygrali je chadecy, ale najprawdopodobniej będą musieli dzielić władzę ze skompromitowanymi socjalistami. To nie będzie łatwe. Ostrze niemieckiej polityki zagranicznej ma zostać ustawione przeciwko USA. Tusk już zapisał się do antyamerykańskiej koalicji. Może dostać za to dodatkowe wsparcie od Niemców, a co więcej – wkurzy