Zwycięzca! To najpiękniejsze dla Polaka słowo

Jej tekst robi oszałamiające wrażenie, tym bardziej, że jest dziś zapomniany. Tymczasem Jan Paweł II wypowiadał go codziennie. W jego prywatnej modlitwie nie było litanii do świętych, tylko Litania Narodu Polskiego. Jej tekst napisał biskup, który poświęcił Krzyż na Giewoncie, kapelan Legionów Piłsudskiego, dodający ducha polskim żołnierzom na wojnie z bolszewikami, kawaler Virtuti Militari, nazywany Piotrem Skargą odrodzonej Polski. Kto dziś przeczyta kazania biskupa Władysława Bandurskiego, pełne nawiązań do literatury romantycznej, odkryje, z czyjej myśli i wrażliwości czerpał garściami polski Papież.

Litania Narodu Polskiego będzie dziś uznana za kontrowersyjną. Nie inaczej było wtedy, gdy napisał ją biskup Władysław Bandurski. Był 1915 rok, trwała I wojna światowa, a duchowny chciał, by odmawiali ją polscy legioniści. Gdy jej tekst pojawił się w Krakowie, cenzura cesarska skonfiskowała go, a samego biskupa wywieziono do Wiednia, gdzie został nieformalnie internowany. Obrazoburczy tekst litanii był później uzupełniany przez samego Jana Pawła II. Czym treść tak przerażała i przeraża wrogów Polski?

Męczennik z Auschwitz i męczennik bezbożnego komunizmu

Opowieść o polskich dziejach, przypominana opisem czynów polskich świętych i błogosławionych, robi piorunujące wrażenie. Pokazuje potęgę determinacji Polaków, by mieć własne państwo, ale także rozmiar chrześcijańskiego męczeństwa, wiek po wieku, od tysiąca lat. I chwyta za serce. Ot, taki fragment