Rosja na Czarnym Lądzie. Wagnerowcy, broń, dyplomacja

Po inwazji na Ukrainę i popełnianych tam zbrodniach Rosja stała się dla dużej części państwem zbójeckim, pariasem, dla którego zamknięto międzynarodowe salony. Drzwi zatrzasnął przede wszystkim świat demokracji, z Zachodem na czele. W tej sytuacji Moskwa aktywnie działa na innych odcinkach międzynarodowej dyplomacji, by pokazać, że jest wciąż wielkim mocarstwem. Sojusz z Iranem, przyjaźń z Chinami... Procentują też dziś aktywne w ostatnich kilku latach działania rosyjskiej dyplomacji na Czarnym Lądzie.

Rosja, coraz bardziej dotknięta sankcjami zachodnimi, zintensyfikowała swoje wysiłki w Afryce, aby zaprezentować się jako aktywne geopolitycznie wielkie mocarstwo. Działania te mają na celu podtrzymanie tego wizerunku oraz wynikają z faktycznej potrzeby uniknięcia osamotnienia w głosowaniach ONZ w sprawach dotyczących inwazji na Ukrainę. Afryka staje się priorytetem w rosyjskiej polityce zagranicznej także dlatego, że nawet na szeroko pojętym Bliskim Wschodzie, który w niedalekiej przeszłości przyciągał uwagę Kremla, pozycja Rosji słabnie, m.in. dlatego, że państwa arabskie oraz Izrael obawiają się rozszerzenia współpracy wojskowej między Moskwą a Teheranem.

Dla Kremla Afryka jest jednym z wielu frontów rywalizacji z Zachodem. Rosjanie mają na tym kontynencie swego rodzaju przewagi, których brakuje im gdzie indziej. A więc kolonialne resentymenty afrykańskich krajów wobec dawnych metropolii (głównie odczuwa to Francja), pamięć o wsparciu