Od 1989 roku nieustannie trwają próby zbudowania nowego ładu na świecie, który miałby zastąpić ten dwubiegunowy, istniejący do rozpadu ZSRS. Bez wątpienia największym mocarstwem globu są Stany Zjednoczone Ameryki Północnej. Ich najsilniejszym konkurentem do roli przywódcy są w tej chwili Chiny. Do swojej pozycji sprzed trzech dekad próbowała wrócić Rosja, która po rozpadzie Układu Warszawskiego i upadku ZSRS straciła ponad połowę swojego potencjału. To jednak już jest niemożliwe. Do roli największych mocarstw chcą powrócić też Niemcy. Ich starania o dominację w UE, gra z Rosjanami czy Chinami przeciwko USA oraz krajom Europy Środkowej czy próby zmarginalizowania Wielkiej Brytanii, Włoch, a nawet Francji temu służyły. Niemcy grały naraz na kilku fortepianach i chyba zagrały się, może nie na śmierć, lecz na poważny kłopot.
Podstawowym instrumentem w tej grze był fortepian niemiecko-rosyjski, który miał doprowadzić do podziału stref wpływów, a nawet fizycznego podziału Europy Środkowej. Wraz z klęską Rosji na Ukrainie ta perspektywa się oddala. Za to są ogromne straty ekonomiczne wynikające z uzależnienia od rosyjskich źródeł energii i wielkie deficyty wizerunkowe.
Drugim fortepianem był niemiecko-francuski pozwalający na dominację w UE. W tym celu wypchnięto z Unii Wielką Brytanię mogącą tu tworzyć alternatywę. Jednak osłabnięcie Niemiec po rozerwaniu sojuszu z Rosją spowodowało też zmniejszenie ich pozycji na kontynencie. Kolejne kraje Unii
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.panstwo.net
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas [email protected]
