Nowa UE

Od kilku miesięcy prowadzę kampanię na rzecz jedynego możliwego projektu Unii Europejskiej, czyli strefy europejskiej wolności. Chyba nikt już nie jest zadowolony z obecnej UE. Instytucje unijne same omijają traktaty, uważając, że nic z tego nie wyjdzie. Polska i Węgry, które próbują odwoływać się do obowiązującego prawa, dostają za to po głowie. Z UE już uciekła Wielka Brytania, a zamknięcie drzwi dla Gruzji, Ukrainy i Mołdawii rozzuchwaliło Rosję. Co gorsza, gospodarka unijna zaczyna przegrywać z USA, Chinami, a wkrótce z Indiami i Brazylią. Piękna idea ta UE, ale wyszło jak zwykle. Problem jednak w tym, że generalnie uczestnictwo nawet w takiej strukturze jak obecnie, większości krajów się po prostu opłaca. Przestaje być rentowne, gdy pętla unijna zbyt mocno zaciska się na szyi.

Co jest najbardziej opłacalne? Strefa unijna wolnego handlu. Wszyscy zyskują na dostępie do rynku, który działa bez ceł i z niedużą liczbą ograniczeń. To skoro jest to takie opłacalne, to po co UE prowadzi inne działalności o wiele mniej rentowne? Właśnie dlatego, że niektóre sektory są nie tak bardzo zyskowne, a istnieć muszą. Takim przykładem jest rolnictwo. Gdyby nie dotacje, pewnie unijna żywność byłaby najdroższa na świecie. To uzasadniało ogromne składki. Miały one też służyć krajom mniej rozwiniętym, które wstępowały do UE. Czy tego problemu nie da się rozwiązać bez uchwalania coraz większych budżetów unijnych? Dotacje dla rolnictwa można przydzielić niezwykle