Józef Mackiewicz – bardziej aktualny dziś niż za życia

„Jest to pomysł utworzenia pomiędzy dwoma wrogimi dla nas blokami, niemieckim i rosyjskim, takich organizacji państwowych albo takiego organizmu państwowego, który by mógł prowadzić wojnę na dwa fronty. To znaczy: obronić narody zamieszkałe pomiędzy Rosją i Niemcami, nie tylko przed każdym z tych wrogów pojedynczo, ale nawet w wypadku zaatakowania nas (»nas« tzn. narody zamieszkałe jak wyżej) jednocześnie z zachodu i wschodu. – Oto cała mądrość” – pisał Józef Mackiewicz w 1942 roku. Dziś, przy wszystkich historycznych różnicach, można by to uznać za manifest współczesnego Międzymorza.

Gdy polski Sejm ustanowił rok 2022 rokiem Józefa Mackiewicza, zacząłem zaraz szukać, jak głosowali byli komuniści. Ze zdziwieniem odnotowałem, że podnieśli ręce hurtowo „za”, co wzbudziło we mnie podejrzenie, że oni Józefa Mackiewicza nie czytali. Mogę sobie z tego żartować, bo klamka zapadła, a pani marszałek Gosiewska potwierdzi, że nawet jakby poczytali, reasumpcji głosowania nie będzie. Głosów wstrzymujących się nie było, przeciw głosował jeden poseł tyleż radykalnie prawicowej, co promoskiewskiej partii, co wzbudziło z kolei podejrzenia, że on akurat Józefa Mackiewicza czytał.

Skąd fascynacja Mackiewiczem?

Skąd u mnie wzięło się zainteresowanie tym akurat pisarzem? W redakcji „Gazety Polskiej” byłem w 1993 roku pierwszym w jej historii 21-letnim praktykantem, gdy jej czołowym publicystą był śp. Jacek Kwieciński, niektórym z