Podharcmistrz „Oset” od „Ponurego”

Życie przed wojną Władysław był wnukiem uczestnika powstania styczniowego 1863 r., zesłanego na Syberię. Urodził się 9 maja 1921 r. we wsi Kuźmianka pod Maryńskiem. Do Polski rodzina Wasilewskich powróciła w 1923 r. i osiadła w Kostopolu na Wołyniu. Tam w 1932 r. młody Władek wstąpił do ZHP. Na początku lat 30. rodzina przeniosła się do Skarżyska-Kamiennej. Ojciec Władysława – Stanisław, jako członek Polskiego Legionu Syberyjskiego otrzymał na preferencyjnych warunkach pracę w rozbudowującej się Państwowej Fabryce Amunicji. Tu Władek ukończył Szkołę Powszechną nr 2, a następnie podjął naukę w miejscowym gimnazjum i liceum. W czerwcu 1939 r. zdał do II klasy liceum. Od początku pobytu w Skarżysku należał do szkolnej drużyny, by w gimnazjum przejść do 1 Skarżyskiej Drużyny Harcerzy „Czarna Jedynka” im. Stanisława Staszica. W 1938 r. zakończył próbę na instruktorski stopień podharcmistrza i mianowany został drużynowym 6 SDH im. ks. Władysława Bandurskiego. W przeddzień wybuchu II wojny światowej przygotowywał podległą mu drużynę do zadań służby pomocniczej, wynikających z obowiązków ogłoszonego Pogotowia Harcerzy. Wakacje 1939 r. skarżyscy harcerze spędzili na obozie ćwiczebnym w okolicach Włodzimierza Wołyńskiego. Po powrocie do domu, z całą drużyną pracował przy kopaniu rowów przeciwlotniczych. W pierwszych dniach września 1939 r. sam zgłosił się do obserwacyjnej służby przeciwlotniczej w Skarżysku-Kamiennej. „Odrowąż” opuszcza miasto Z