Płocki Czerwiec

Ok. godz. 16.00 część ze strajkujących pracowników Petrochemii, ok. 500 osób, wyruszyła spod Bramy nr 2 w marszu protestacyjnym pod Komitet Wojewódzki PZPR. Podczas przejścia przez miasto do protestujących dołączały kolejne osoby. Wśród maszerujących widać było matki z dziećmi na rękach i starsze osoby. Na wysokości skrzyżowania ulic Tysiąclecia i Kobylińskiego tłum liczył już ok. 3 500 osób. Śpiewał hymn narodowy, Rotę, Międzynarodówkę. Po dojściu do ulicy Tumskiej pochód rozdzielił się. Większość osób poszła wprost na ulicę Kościuszki pod KW PZPR, mniejsza grupa podeszła pod Komendę Miejską Milicji Obywatelskiej i ulicą 1 Maja weszła na ulicę Kościuszki od strony placu Obrońców Warszawy. Ok. godz. 17.00–17.30 ponad trzytysięczny pochód dotarł pod KW PZPR, demonstranci żądali spotkania z I sekretarzem. Po blisko półgodzinnym oczekiwaniu do protestujących wyszedł I sekretarz KW PZPR – Franciszek Tekliński. Jego wystąpienie nie uspokoiło zebranych. W stronę wejścia do komitetu posypały się drobne monety. Część z protestujących zdezorientowana i wprowadzona w błąd uważała, że to Tekliński rzucił w ich stronę pieniędzmi. Słychać było obelgi skierowane pod adresem partii i jej przywódców oraz okrzyki „chcemy chleba!”.  Ok. godz. 18.30 do protestujących przemówił, wezwany pilnie do KW PZPR, dyrektor Fabryki Maszyn Żniwnych – Czesław Stygar. Poinformował zebranych, że załoga FMŻ pracuje – nie strajkuje i nie przyłączy się do manifestacji. W odpowiedzi znaczna część demonstrantów z