Rumuńska wyprawa

„Tam strielajut!” Najpierw udaliśmy się do Warszawy, gdzie od rumuńskiego ambasadora uzyskaliśmy dokumenty zezwalające na wjazd i informujące, że wieziemy dary dla Rumunii. Dalsza trasa prowadziła przez Przemyśl i Medykę do Związku Radzieckiego, w którym przeżyliśmy kilka zabawnych, z perspektywy czasu, zdarzeń. Trzykrotnie zatrzymała nas i kontrolowała milicja drogowa, raz – KGB.Dary z Polski W trakcie jednej z tych kontroli omal nie straciliśmy kasety z nagraniem, bo, jak się okazało, bezprawnie filmowaliśmy kolejkę ustawiającą się w nocy do sklepu w Kołomyi, która w dodatku była miastem zamkniętym i nie wolno nam było przez nią przejeżdżać. Innym razem łupem KGB padły... rękawiczki i czapka jednego z kolegów, ale udało się nam je odzyskać po krótkiej szamotaninie i postraszeniu tajniaków MSW. Bardzo przygnębiające wrażenie wywarł na nas Lwów – miasto wówczas brudne, chaotyczne, zatłoczone. Zresztą, przejeżdżając przez ZSRR, trudno było nam zaobserwować jakiekolwiek przejawy pierestrojki, o której tyle słyszeliśmy. Na szczęście celnicy rosyjscy na granicy z Rumunią okazali się niezwykle sympatyczni i nawet zaskoczeni naszą odwagą, bo przecież „tam strielajut!”, pozwolili nam przenocować w swoich budynkach.Wjazd do Bukaresztu Żołnierz broniący TV przed atakiem SecuritateNa rumuńskiej ziemi Granicę przekroczyliśmy w sobotę rano, a celnicy rumuńscy ze względu na nasze bezpieczeństwo skierowali nas prosto do Bukaresztu,