Idea jagiellońska a polityka kresowa

Z każdym kolejnym miesiącem trwania u władzy obozu politycznego Donalda Tuska następuje realizacja kolejnych celów politycznych Niemiec i Rosji oraz demontaż narzędzi do budowy przez Polskę wspólnoty państw Międzymorza. Wyłączenie TVP World, a potem przekazanie władzy nad nią byłemu wiceprezesowi rosyjskiej agencji Interfax, odebranie pieniędzy, a potem zwolnienie władz telewizji Biełsat, ściganie ministra odpowiedzialnego za przekop Mierzei Wiślanej, powrót reseciarzy w służbach specjalnych, przyspieszone zmiany ambasadorów – wszystko ma służyć podporządkowaniu Międzymorza interesom Berlina i Moskwy. Przeszkodami pozostają prezydent Andrzej Duda i relacje państw Międzymorza ze Stanami Zjednoczonymi, czytelność sytuacji zakłóca też fakt zbliżenia między Niemcami i Ukrainą. Ale wszystkie te przeszkody mają być ewolucyjnie usuwane. W tej sytuacji warto przypomnieć artykuł Konstancji Skirmuntt z pierwszej połowy XX-lecia międzywojennego. Historyk stosunków polsko-litewskich, obrończyni idei Wielkiego Księstwa Litewskiego, zwolenniczka idei krajowej pisze o tym, jak porzucenie idei jagiellońskich przez większość polskich elit było rezygnacją z wielkości Polski, ze wszystkimi tego opłakanymi skutkami.

Piotr Lisiewicz Promienna idea Zjednoczenia, idea jagiellońska, nie w starych, ale w nowych formach, nie w jednolitości panowania na całych dawnych obszarach Rzeczypospolitej, lecz w jednolitości dążeń i celów, bynajmniej jeszcze nie wynurza się zza chmur. Aby rozbłysła