Nasze polskie „prawie” zwycięstwa

W debatach nad własną historią Polacy poruszają niewykorzystane i niedokończone zwycięstwa, których zaniedbanie ściągnęło na kraj długotrwałe katastrofy. Nasi przodkowie wiele reform czy zrywów „prawie” dokończyli, lecz tuż przed metą odpuścili wysiłek. Czy tak zapamiętamy rok 2023 i jesienne wybory parlamentarne?

Dwie kadencje Prawa i Sprawiedliwości zaowocowały zrealizowaniem konkretnych projektów politycznych i rozpoczęciem innych długofalowych przedsięwzięć oraz zupełnie zmieniły optykę prowadzenia państwa polskiego. Nie tylko przełamanie imposybilizmu i wprowadzenie 500 plus, przekopanie Mierzei Wiślanej, wzniesienie zapory granicznej, zrealizowanie tunelu pod Świną, modernizacja armii, przygotowanie do budowy CPK, lecz także uznanie, że Rzeczpospolita powinna w grze międzynarodowej zagrać o prawdziwą suwerenność na miarę XXI wieku. Właśnie tak będą to oceniać w przyszłości podręczniki historii, ba, już tak oceniają! Profesor Wojciech Roszkowski pisze w drugim tomie swojej książki dla uczniów HiT: „Mamy w Polsce wiele problemów nie tylko z uzgodnieniem sposobów realizacji dobra wspólnego [...] ale nawet z określeniem, czym ono naprawdę jest. Mamy więc problem z właściwą miarą swoich ambicji narodowych. Z jednej strony mamy sny o potędze, z drugiej pamięć o klęskach. Wiemy, jak trudno jest o równowagę w naszym położeniu geopolitycznym. Znamy ten problem od XVIII wieku, wiemy, jak skończyła się Konstytucja 3 maja, jakie skutki przyniosły