Dziady 1821. Mickiewicza pobyt w Solecznikach i okolicy

Jest na Litwie maleńka miejscowość, niedaleko granicy z Białorusią. Po litewsku zwie się Šalininkai, a po polsku Soleczniki. Przy kościele i cmentarzu stoi wielki głaz z napisem: „Na cmentarzu solecznickim w listopadzie 1821 r. Adam Mickiewicz obserwował obrzędy Dziadów”. Co sprowadziło wieszcza akurat do Solecznik w listopadzie owego roku? 

Dotarłem do tej miejscowości wraz z grupą młodzieży – wolontariuszy, harcerzy, uczniów klasy mundurowej – zwiedzającą Litwę w ramach programu Polskiej Fundacji Narodowej „Z miłości do Rzeczypospolitej Obojga Narodów”. Jakież było moje zaskoczenie, gdy Cezary Jurkiewicz pokazał wszystkim ów kamień z napisem upamiętniającym obrzęd, w którym wziął udział poeta, a potem zainspirowany tym, co zobaczył, opisał go w „Dziadach”. Odkrywanie starych, przedwiekowych grobów, spacer wśród pomników cmentarnych, szum drzew, które pamiętają Mickiewicza – miały w sobie coś z polskiego rytuału. Szukamy przodków, chcemy usłyszeć ich głosy, potrzebujemy, by znów mówili do nas. Stąd nasza potrzeba poszukiwania polskich korzeni – tym silniejsza, im mocniej te korzenie murszeją, im bardziej ktoś je nam próbuje przeciąć. 

Stała w miejscu, grobowej podobna kolumnie

Za kościołem solecznickim pw. św. Piotra Apostoła znajduje się kamienny nagrobek z płytą, na której widnieje napis: „D.O.M. Pamiątce Michała Wagnera, podporucznika Żandarmeryi W. X. Lit. Na placu bitwy pod Widzami w Pow. Brasł. w 25 Roku